Bekijk het PDF bestand.

Ze liepen nu met de goudkop naar de keuken .
'Ach lee - die heit 't snot,' zei Ali 't dienstmeisje .
'Ja, dat weten we!' riep juffrouw Margriet gesjokkeerd; `help liever
'n handje!'
Juffrouw Suzan hield de kip vast, heel teer en voorzichtig - Ali bet
bakje met boorwater en juffrouw Margriet, die een stukje van de
spons had gesneden, bette de gezwollen oogen met zachte liefderijke
betjes .
De kip nieste .
'Zie je wel dat-ie verkouwen is,' - zei Suzan ; `as die nou maar is
goed zweette .'
'Maar hoe last j'm zweeten,' peinsde juffrouw Margriet, bet sponsje
in bet boorwater doopend .
'Zou zoo'n dier geen camillenthee slikken?' vroeg Suzan, ernstig de
lippen plettend .
`Je mot 'm peper voeren,' ried Ali aan, `van peper raken ze d'r snot
kwijt . . .'
'Onzin,' betoogde juffrouw Margriet - eventjes terugwijkend omdat
de kip to spartelen begon - `kom nou snoesie - kom nou -'
De kip nieste nog eens .
'Ze kan wel gelijk hebben,' zei Suzan weer ; 'peper is best voor
kippen .'
'Zal ik 'n beetje peper in warme melk doen, juffrouw?'
Ja, doe jij dat maar!'
Suzan zat met de blinde kip op haar schoot - de meid warmde een
beetje melk .
'Als je nou niet beter wordt,' sprak juffrouw Margriet, 'dan weet ik
't niet - he kippie? Nou niet spartelen . Zoet zijn! Morgen krijg-ie
weer allemaal lekkers . Zoo. Nou je bekkie open en braaf slikken . . .'
Voorzichtig goot ze een lepeltje melk met peper in den opengetrokken
bek . De kip rukte den kop - slikte.
'Mooi zoo,' zei de ouwe juffrouw en toegewijd als een pleegzuster
goot zij scheutje na scheutje in 't keelgat van 't worstelend beest .
Evenwel den volgenden dag was de kip erger . De oogleden, sterker
gezwollen, overkolden de oogen - de heele kop leek misvormd .
Juffrouw Suzan had den groenteboer geraadpleegd - die hield wel
vijftig kippen - en nog eens trachtten zij in de keuken het dier to
9 3