Bekijk het PDF bestand.

hoofd boven water to houen . Zij sloofde van 's morgens tot in den
laten nacht, piekend voor de huur en 't beetje eten - as-ie 'r de
centen niet afdwong . Ze vocht voor 'r centen, vocht om ze te bewaren
- hij, niet lekker voor-ie 'n borrel to pakken had - voor 't
ontbijt liep-ie de deur al uit - stond 's nachts wel eens op, om de
plekkies of to zoeken, waar ze 'r naaiduiten verstopt hield .
Soebatten, huilen, schelden, ransel - as de eerste keeren - niks hielp,
niks, niks . En - voor 'n maand - Heer-in-den-hemel, 't viel 'r zoo
moeilijk 't to vertellen - nou ze eenmaal begonnen was most 'r alles
uit - hadden ze 'm 'n nacht op 't politiebureau gehouen, omdat-ie
niet verder kon . . .
De kousen weer in de handen - met 'n geel-wit gezichtje, waarin
't slap-rood der oogwallen onder de brilleglazen wreedelijk schulpte,
bewoog ze de stopnaald, om 'n houding aan to nemen, bang 't bij
vreemden uit to snikken .
We wisten 't, praatten er natuurlijk niet verder over . Het geval van
't menschje was zoo gewoon, tegelijk zoo meelijwekkend, dat je er
kieschheidshalve 't zwijgen toe dee . Zij misschien onpleizierig door
'r bui van vertrouwen, door 't te-veel-uitspreken, babbelde in de
volgende maanden over alles behalve over dat .
'r Poeserugje, altijd geschurkt, 'r genepen halsje, 'r zilver-wazend
hoofd, schuwden in den kamerhoek, als in vreeze van aandacht -
'r stem aarzelde tegen de luidruchtigheid der meiden in - 'r vork
leek 't bord to beschuchteren, als ze 'r aarpeltjes in de saus moesde .
Zoo zouden we mogelijk haar ergernis en bekommering vergeten
hebben - als 'r geen reeks van kleine gebeurtenisjes voorgevallen
was .
Op 'n avond - vertelden ze ons - was de angeschoten trombonnist
't naaistertje komen halen - wel 'n half uur to vroeg - had zij met
'm in de gang staan praten - en - daar begon 't wonderlijke . . . en
zoo dat de meiden 't konden hooren, 'n dubbeltje gegeven om in
'n herberg in de buurt op 'r to wachten tot ze klaar was .
't Verhaal leek zoo onmogelijk, zoo volkomen onbetrouwbaar, als je
an 'r verdrietigheden dacht, dat je 'r niet op inging .
Maar nog de zelfde week bij 'r anloopend, omdat ze tegen de afspraak
van 'n extra-dag in, niet was gekomen - ze bewoonde 'n zijstraat
van de buurt, had nog nooit teleurgesteld - vonden we 'r
1 88