Bekijk het PDF bestand.

'Wel, wel,' glimlachte de arts ; `en waar is de patient?
Stans haalde de kooi, beefde lichtelijk .
De arts keek even verbaasd .
'Mevrouw!' zei hij ernstig, 'ik vermoed dat uw vogel nooit zingen
zal . Dit is een kuiken . . .'
Ten kuiken!' schreeuwde Hein .
Ten kuiken!' herhaalde Stans, die begon to weenen . `O! o . . .! mijn
lieve Piet een kuiken!'
'Dus wordt-ie later 'n kip?' vroeg Hein terneergeslagen .
'Vermoedelijk,' glimlachte dokter .
VAN DE TWEE OUWE JUFFROUWEN EN DE KIP
Toen ze haar kostschool hadden opgedoekt, bleven de twee ouwe
juffrouwen alleen op de wereld met een kippenren en een dagmeisje
.
Heur leven leefden ze zonder stoornissen, ijselijkheden of gebeurtenissen
.
Doch op 'n dag - en van then dag wilde ik u verhalen - geraakte
het heele huishouden ondersteboven .
De goudkop werd ziek - en zonder zwaarwichtig gepeins zult ge
begrijpen dat, wanneer ik zoo kort en bondig van de goudkop spreek,
hiermede noch de juffrouw Margriet, noch juffrouw Suzan, noch
Ali 't dienstmeisje - maar een uit de kippenren bedoeld wordt .
De goudkop was een lief dier geweest, een kip met groot plichtsgevoel,
die drie jaar trouw gelegd had - tot diep in den winter - en
zelfs het vierde jaar met een anderdaagsch ei ingezet had . Maar
uitermate plotseling kreeg ze het to pakken . Ze bleef op stok, niet
luisterend naar het geroep van den ouden haan, als de ouwe juffrouwen
gerst, mais, hennep, groene erwten en rijst in de ren
wierpen .
Juffrouw Suzan, die kippig was - ik zeg dit niet ter wille van 'n
smakelooze aardigheid maar van de waarheid: zij droeg een bril -
miste de goudkop eerst na 'n paar dagen . Bij acht ouwe kippen en
een ouwen haan ver-tel je je licht .
9 1