Bekijk het PDF bestand.

Nijdig trapte-die z'n bottines uit, om 't geraas to dempen, en hardnekkig
het willende bereiken, beklom-ie de aanrechtbank, waarop-ie
zoveel scheikundeproeven genomen had .
Het gelukte .
Ineens steeg-ie naar het plafond, stiet z'n hoofd . De kalkbladders besneeuwden
z'n haar . Ongevoelig bleef-ie peddelen, 't hoofd tegen
't plafond gedrukt .
`Nou? vroeg-ie vuurrood van genot, 'wat zeggen jullie daarvan?
Zie je dat als 'r geen zoldering was, 'k boven de daken zou raken??
'Het is in een woord prachtig,' bewonderde mevrouw .
'Vanavond moet 'k 't buiten doen,' hijgde meneer, "t is gewoon 'n
fiets, 'n vliegende fiets . . .'
`Dan moet u 'r 'n acetyleen aan hangen, pa,' mijmerde Amelie,
`anders vliegt u tegen de telefoondraden op .'
`Dat zal 'k wel laten,' riep pa, 't hoofd tegen 't plafond, de voeten
in peddeling; 'n licht zou alles verrajen! 'k Zou zo 't raam uit willen .
Je zal me niet geloven, maar 'k voel me als 'n kanarie in 'n kooi!'
'n Kwartier lang schuierde z'n haar spinnewebben en kalk van 't
plafond - toen, 'n weinig geechauffeerd, liet-ie zich zakken .
`De eerste dagen kun je je op zolder oefenen, Piet,' zei mevrouw,
'k had 't nooit, nooit gedacht . . .'
De zolder. Uitnemender inval had niemand kunnen hebben . In 'n
kimer vliegen, dat merkte je wel dadelijk, had z'n bezwaren . De
electrische kroon zat dwars - wat 'n geluk, dat ze 't gas hadden afgeschaft:
de orkaan der twaalf zijden vleugels ware een verwoesting
voor gloeikousjes en glazen geweest . . .
De zolder, hoog en ruim, met dwarsbalken voor zitjes en 'n paar
dakramen om van to watertanden, werd een prachtig oefeningsluchtveld.
Mevrouw, meneer, Amelie sjouwden de onnoodige
dingen in 'n hoek, stapelden de koffers op de waskist, leien droogstokken
tezaam . En opnieuw vloog meneer met 'n akelig-tam vaartje
rakelings langs de spinten . De kunstjes van het draaien had-ie al
heel gauw to pakken . Dat lukte vanzelf, als je links of rechts sneller
trapte. Precies als de parachute, die zo luchtig openknipte als 'n
parapluie. Toch was 't niet dat . Om lekker rustig to vliegen, had je
de Ruimte nodig, zo niet het Heelal, dan toch 'n plein of 'n stuk
wei . Maar de buren, het Dorp! Je moest je zo in acht nemen .
'n Nieuwe hoed bracht je in Holland op de tong - 't boude, drieste
24 5