You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
gestorven dochter . Ik knikte . Al dergelijke smarten lijken op elkander<br />
. Huis aan huffs is grooter of kleiner leed - en telkens weer doet<br />
<strong>het</strong> aan als iets nieuws, iets van gr66ter smart dan vroeger-meegemaakte,<br />
ondergane dingen. Elk leeft zoo in een sfeer van herinnering.<br />
Van zelf zei ik zoo, zonder er nadruk op to leggen :<br />
`En de vader . . .? H66rt u nog wel eens wat van hem?'<br />
'Ach, de vader,' zei de moeder, minachtend de schouders schokkend<br />
: `de vader! Is me dat 'n vader!'<br />
Maar de dochter sprak met eenig medelijden :<br />
'Nou! Nou . . .! Is die niet altijd goed voor Co geweest . . .? Heeft-ie<br />
haar niet uit Amerika geschreven, nog wel tw6emaal . . . !P<br />
'En wat zou dat?', zei de moeder grof : `had ie soms willen hebben<br />
dat ze 'm met d'r kind was achterna geloopen?'<br />
'Dat zeg ik niet,' zei de dochter : `ik zeg alleen maar dat ie niet slecht<br />
voor haar is geweest . . . Als ie niet zoo opgejaagd was geworden door<br />
z'n schuldeisers, had-ie haar getr6uwd . . . Je mot de dingen aan twee<br />
kanten bezien . . .'<br />
`Trek maar de partij voor then oplichter, die je zuster in 't ongeluk<br />
heeft gestort!', snauwde de moeder : 'zoo'n d66r en d66r fatsoenlijke<br />
meid . . . 't Is me 'n vader . . .! Als ze 'm to pakken krijgen, gaat ie<br />
de gevangenis in . . . En als ze 'm niet to pakken krijgen, mag die<br />
nooit meer in Holland terug kommen . God zij dank dat 't kind<br />
onzen naam heeft . . .'<br />
Zoo spraken ze in de kleine, vrindelijk gemeubelde voorkamer .<br />
De vader zweeg. Met de vingers gestrengeld over den buik, keek hij<br />
naar de lamp, schokte recht, toen de dochter aan <strong>het</strong> verdedigen<br />
bleef, nam z'n endje sigaar, streek 'n lucifer af . Ik bracht <strong>het</strong> gesprek<br />
op wat anders. Het werd pijnlijk .<br />
'Kom eens bij me zitten, Co,' - ze heette naar haar moeder -, zei ik<br />
en dat leidde de aandacht naar <strong>het</strong> kind, dat eerst verlegen, heel<br />
gauw intiem werd.<br />
Het was een lief, frisch meisje, met groote zwarte oogen, randjes<br />
van teere zwakte er onder . Het haar, kort geknipt, deed haar op een<br />
tenger jongetje gelijken .<br />
'Laat meneer nou is hooren, hoe mooi je lezen kan,' zei grootmoeder<br />
: `en laat meneer je m66ie prentenboeken is zien .'<br />
Het kind wipte of van mijn knie, liep de gang in, kwam terug met<br />
een stapel prentenboeken .<br />
84
Change language