Bekijk het PDF bestand.

Ze hoorde hem de trappen afbonsen, zooals hij 't altijd dee, twee,
drie treden tegelijk . Gauw nou, voor d'r iemand kwam . De hals van
't fleschje rikketikte tegen haar tanden, zoo als de beenige handen
beefden . He . He . He . Nou niet meer. Vanavond de rest . He, wat
'n ander mensch wer-je zoo . Bellebellebel . Dat was Treesie . Die
belde altijd zoo lang as ze uit school kwam .
'Dag Treesje.'
`Dag gromoe .'
`Hoe laat is 't?'
`Half vijf . . . Wat ruikt 't hier raar .'
'Ruikt 't hier raar?'
`Ja, ik weet niet na wat .'
'Dat zullen de bloemen zijn .'
'Is moe niet thuis?'
`Nee, niemand .!
'Sien . . .! Si-e-e-n . . .! Sien-tje!'
`Ja jongejuffrouw?'
Wat eten we vanmiddag?'
'Runderlappies .'
`Met watte?'
`Met spersieboontjes .'
`En d'r na?'
'Sjelij van alebessen .'
'Help's mee an 't tafelkleed:
Sien, met d'r rooie handen, pakte twee tippen aan, Trees de andere .
`Is 't nou geen schandaal, jongejuffrouw, dat Sjors de schoone
loopers weer zoo ingeloopen het .'
'Is-ie dan uitgeweest?'
'Boodschap voor de ouwe juffer .'
`Heeft George 'n boodschap voor u gedaan, grootmoe?'
Voor mij . . .? Nee, niks voor mij .'
'Ruik-ie niet zoo'n rare lucht, Sien?
"t Zal van 't zilver zijn dat we vanmorgen met jenever en krijt
hebben gepoetst.'
'Breng-ie de borden, Sien?'
Treesje dekte de tafel . Ze dekte voor zeven, elken dag zeven borden
op dezelfde plaats . Pa zat aan 't hoofdeind, over 't raam, had 'n servet
met een zilveren servetring. Moe zat naast 'm met 'n roodfluweelen
30