Bekijk het PDF bestand.

Nou was 't twee uur voor 't afscheid . Om elf zou Lisette naar Arnhem
afreizen, zou de rust in 't huisje terugkeeren . En tot 't laatste
oogenblik hitste 'r de dwaze, benauwende angst, had ze 'n kwartier
staan popelen waar ze waren, wat ze zoo vroeg uitdeeen . . .
`Lisette heeft chrysanten meegebracht,' zei ze tot Frits, toen ie zonder
iets to zien aan de ontbijttafel bijschoof .
'Da's erg lief van je,' zei hij, de bloemen van z'n stoel taxeerend .
`En waar bij jij geweest?
"k Heb me laten scheren, Ans .'
"k Heb je overal gezocht .'
'Heeft de meid je dan niets gezegd?'
Bee die had 't vergeten . Die vergat alles. 't Dee 'r niks toe . Nou
maar vlug ontbijten - anders moest Lies zich zoo haasten . Blij dat ze
zich vergist had, praatte ze vroolijk, bijna uitbundig . Ze was een mal
mensch, 'n vreeselijk mal mensch . Op zoo'n manier maakte ze zichzelf
ongelukkig en Frits onverschillig . Wat 'n jammer dat Lisette al
om elf uur ging . Ze kon toch best tegen den avond gaan . Wat had
ze nu zoo'n haast? Nietwaar, Frits? Als Frits even telegrafeerde,
wisten ze in Arnhem dat ze nog 'n halven dag bleef . Kon 't niet?
Moest ze zoo positief terug? Nou, dan kon je meteen zien, dat ze
zich heelemaal niet geamuseerd had . Dat hoefde Lies niet tegen
to spreken . Als je je amuseerde keek je op geen paar treinen later .
Nee, Lisette had nou eenmaal geschreven, dat ze zoo laat arriveerde,
en ze moest nog heusch 'n massa dingen beredderen . Als je onderwijzeres
was, ging 't niet aan den laatsten dag van je vacantie
's avonds thuis to komen . Dan was je den eersten dag van de school
extra-katterig . . .
Kopjes thee slurpend, belegde boterhammetjes etend - 't was 't galgemaal
- dat moest dan maar lekker zijn, zaten ze lang to tafelen .
Toen ruimden de vrouwen af, bleef Frits even met Lisette alleen .
Annie stond benee aan de deur bij den groenteboer. Daar moest je
zelf bij zijn . De meid liet alles in d'r handen stoppen .
Frits zat bij bet raam . Lisette plukte done blaadjes van de andere
potten in den standaard .
'Hou je niet van chrysanten, Frits? - vroeg ze, om to vragen .
Alleen met 'm babbelde ze, om 'r stem to hooren - om over de
hinderlijke stilte been to praten .
1 1 5