Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
teur zeg ik : ik blijf borg dat-ie niet wegloopt, maar laat 'm eerst<br />
fatsoenlijk om vijf uur dineeren en eerst de rekening betalen . Dat<br />
mocht niet, maar met soebatten en goeie woorden kreeg ik 't gedaan,<br />
dat de inspecteur zou wachten tot 'n uur of zeven . Nou, ik kan u<br />
verzekeren, dat 'k 'r koud onder geworden was . Zelf ging ik naar<br />
boven om to serveeren . Waar is de kellner, die ons altijd bedient? -<br />
vroeg hij verwonderd. Die is ziek, loog ik er op los . Ah so, zei hij .<br />
En 'k sloofde me uit om 't netjes to doen . Met z'n drieen zaten ze<br />
om de lamp en net als me kellner gezegd had : ze spraken haast<br />
geen woord. Hij zat Duitsche kranten to lezen om zich 'n houding<br />
to geven - en de dochter las - en de moeder keek voor zich uit .<br />
Ze troffen 't . 't Was juist 'n buitengewoon diner, waarachtig - soep<br />
en vier entrees behalve dessert . Als hij geen ossenhaas wou, drong<br />
ik aan . Als-ie geen kip nam, schoof 'k 't 'm op z'n bard . Wat duivel<br />
- in de nor zou-ie 't zoo niet krijgen - in geen jaren . Bij 't dessert<br />
stond 'k gewoon to transpireeren als 'n koetspaard . Toen zei hij -<br />
brenge ons vandaag 'n flesch sect . Nee, zei ik . 'k Had 'r geen plezier<br />
in om 'm sect to laten drinken met den inspecteur benejen . Heb u<br />
me niet verstaan? - vroeg-ie verbaasd . Toen ging 'k naar den kelder<br />
om 'n flesch Moet to halen en toen 'k boven op de kamer de kurk<br />
liet ploffen, voelde 'k me beroerd . Op m'n woord. Net toen-ie voor<br />
z'n vrouw en z'n dochter had ingeschonken - dat wou-ie zelf - reikte<br />
de ober me de rekening over, met de flesch Moet 'r bij . Wat is dat?<br />
- vroeg de Duitscher, met bet gevulde glas in z'n hand . Dat is - dat<br />
is - zei ik, als 'n schooljongen zoo onbeholpen - dat is de rekening .<br />
Even keken de zes oogen me an . Even zag hij 't bedrag, 't heele<br />
bedrag tot op 't uur. Toen nam-ie z'n portefeuille en lei vierhonderd<br />
gulden op 't bord . En terwijl 'r geen woord gesproken werd, begonnen<br />
de twee vrouwen to huilen . Dat zal 'k nooit vergeten -<br />
'k met 't geld - zij met witte gezichten, huilend bij de champagne .<br />
'k Wist me geen houding to geven - 'k most 'r om vragen - 'k zat<br />
zelf in de klem - maar 't was beroerd, door en door beroerd . Nog<br />
terwijl 'k scharrelde met 't geld, kwam de ober de afgesproken<br />
boodschap zeggen, dat 'r benejen iemand was om meneer to<br />
spreken . Laat then meneer boven komen, zei de moeder . Nee mevrouw,<br />
dat kan niet, zei ik haperend . Toen stond de Duitscher op,<br />
dacht even na en reikte de twee vrouwen de hand . Ze stonden ook<br />
op, deeen of ze 't niet zagen . Zonder 'n handdruk lieten ze 'm<br />
1 77