You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
te, maar de directrice met grooten tact, gewend om met 'mindere'<br />
menschen om to gaan, voorkwam 't .<br />
` . . . Hier is haar pakje, juffrouw . . . Nu maar goed op <strong>het</strong> kind<br />
passen en veel versterkende middelen . . . Elken dag 's morgens en<br />
's middags en 's avonds 'n halve kan goed gekookte melk minstens,<br />
en zooveel eieren als ze maar lust . . . En vooral veel in de buitenlucht<br />
als er zon is, liefst tegen 'n uur of elf, twaalf . . . En goeie warme<br />
sokken . . .'<br />
'Jawel, jawel,' knikte moeder verlegen : 'k mot u nog duizendmaal,<br />
duizendmaal danken voor de goedheid . . .'<br />
`0 da's niet noodig . . . Mevrouw Meyer zal ook 't volgend jaar wel<br />
aan u denken . . . Hebt u nog meer kinderen?'<br />
'Nog vijf . . . drie jongens, twee meisjes en Esther da's zes . . . D'r<br />
zussie begint ook last van klieren to krijgen . . . 's Morgens en<br />
's avonds zweet ze zoo verschrikkelijk . . .'<br />
'Zoo-zoo . . . Wel da's niet plezierig . . .'<br />
'Zeg u dat wel . . . Zeg u dat wel . . . Kom Esther dank mevrouw<br />
nou is, he?'<br />
Maar <strong>het</strong> kind, leunend tegen een stoel, begon weer to snikken,<br />
zooals ze 't 's morgens gedaan had, toen moeder kwam .<br />
'Wat is dat nou? klaagde moeder : 'Mag je zoo verwend zijn . . .?<br />
Heb-ie 't dan niet goed gehad?<br />
"k Wil hier blijve . . .! hier blijve!' - snikte <strong>het</strong> kind .<br />
'Kom, kom, Esther,' zei de directrice, 'niet huilen, hoor . . .! Je ben<br />
twee maanden hier geweest, niet waar . . . En er zijn nog meer zieke<br />
kindertjes, niet . . .? En die willen allemaal weer gezond worden,<br />
niet . . .? Ga nou zoet met moeder mee, dan mag je 't volgend jaar<br />
terugkomen hoor . . .?' En buigend gaf ze 't kind een zoen op 't<br />
voorhoofd .<br />
Esther liep in tusschen moeder en Saar, heviglijk snikkend. Er was<br />
nog een half uur tijd voor de tram ging en even wou moeder de<br />
zee zien . In <strong>het</strong> zand tegen een duin op kwamen ze to zitten, Esther<br />
nog stil, pruilend. Vaal stak <strong>het</strong> oude verlepte gezicht van moeder<br />
of tegen <strong>het</strong> gebruind snoetje van 't kind -, Sara's gezicht leek er<br />
geel bij .<br />
"t Is hier wel om gez6nd to worde, moeder,' zei Saar .<br />
`Twee kilo en drie ons,' rekende moeder : `hoe is 't g6smogelijk as je<br />
weet hoe ze d'r uit zag toen we d'r brachte .'<br />
6 1
Change language