0 S 2 \> ° { °\ - Acehbooks.org

96 VIERDE HOOFDSTUK.
eenige Officieren gedagvaard, voor den Eaad te
verschijnen, op poene van gijzeling; en zulks zelfs
zonder den Generaal daarvan vooraf te hebben
kennis gegeven.
Zoodanige handelwijze kon niet missen te leiden
tot botsingen met de Hooge Commissie, met Gouverneur-Generaal
en Raden, alsmede met de militaire
magt. — Eene wisseling van schrifturen was
daarvan het gevolg, welke niet zonder scherpte
werd voortgezet. Zelfs veroorloofde de Raad van
Justitie zich, in zijn schrijven aan Commissarissen
Generaal van den 15 n van Sprokkelmaand 1799,
de volgende bewoordingen: dat zij «geene intentie
hebbende om van de Gecombineerde Vergadering,
door welker besluiten, hare waardigheid, wel principaal
gekwetst was, satisfactie te vragen, reeds
voorziening van het Comité daaromtrent had geimploreerd.
» Het geen in dezen, althans eenigermate
tot verschooning gelden kan, is dat de Gecombineerde
Vergadering geen Ligchaam was, door
den Souverein wettig daargesteld.
Deze erfenis was door Commissarissen-Generaal
aan Van Overstraten nagelaten, en het is aan zijne
voorzigtigheid, gepaste toegevendheid en wijze
vasthoudendheid te danken geweest dat de betrekking,
tusschen den Eaad van Justitie en de Hooge
Tafel, van lieverlede is beter geworden, en eene
meer gepaste gedaante heeft aangenomen. — Gewis
droeg daartoe bij dat de Gouverneur-Generaal de
willekeur in 1795 opzigtens den Eaad van Justitie
gepleegd, zoo veel in hem was, trachtte uit te
wisschen. Hij herstelde het Raadslid Mr. Albertus
Cornelis Hartman, wien het in 1795 met Van
Hoesen vergund was geworden te Batavia te