0 S 2 \> ° { °\ - Acehbooks.org

DERDE HOOFDSTUK 73
alle andere ingezetenen van Holland, eene generale
surcheance te bekomen. Uit die vordering was het
duidelijk, dat Holland zich nog geen denkbeeld
wist te vormen dat het Comité geenszins als een
ingezeten van het gemeenebest, maar als een ligchaam
was te beschouwen, afhankelijk van het
Algemeene Staatsbestuur. — Het Comité kwam
tegen die vordering op en verlangde van de Nationale
Vergadering handhaving bij de handsluiting,
voornamelijk uit vreeze dat, ingevalle zoodanig verzoekschrift
bij Holland mögt worden aangeboden,
hetzelve in handen van het Hof van Justitie mögt
worden gesteld. In dat geval zouden de schuldeischers
der O. I. Maatschappij daarop worden gehoord,
de zaak zou een geregtelijken loop en grooten
nasleep hebben, welk een en ander niet missen
kon, onaangename gevolgen voor het Comité to
hebben. Mögt evenwel het Comité de zekerheid
erlangen dat die weg door Holland niet zou worden
ingeslagen, dan zou het aan de gedane vordering
gaarne voldoen. — Met voorloopigc handhaving der
handsluiting, werd het Comité gemagtigd, de penningen
uit de onlangs gehoudene verkooping te
bezigen tot het bewerkstelligen van eenige onvermijdelijke
betalingen.
Men verbeelde zich niet dat het besluit tot de
opheffing van het ligchaam van Bewindhebbers, in
do verschillende zes Kamers een getal van vier en
zeventig personen uitmakende, en van de veelvuldige
ambtenaren en bedienden, voor die allen van
bekommerende en zelfs bij velen van treurige
gevolgen, onaangevochten bleef. Dat Zeeland
zich daartegen met kracht van taal had verzet,
is bekend. Nu kwamen ook achtenswaardige