0 S 2 \> ° { °\ - Acehbooks.org

VIJFDE HOOFDSTUK. 133
dat Participanten in hunne Adressen tot die verongelijkingen
de minste aanleiding hebben gegeven,
of door de geringste min betamelijke uitdrukking
de gevoeligheid van den steller van het rapport,
of van iemand. wie hij zij, tot zoodanige heftige
aanvallen hebben geprovoceerd. »
«Dat die verongelijkingen en beschuldigingen
zich niet slechts bepalen tot taxation van onkunde,
zinneloosheid, verbijstering van verstand, bespottelij
kheid en wat dies meer is, maar zelfs tot aantijgingen
van moedwil, opzet, kwade trouw, vuile
bronnen en allerlei euveldaden opklimmen,» enz.
« zelfs in zoo verre dat het voordragen der eerbiedigste
verzoeken door Participanten, als beledigingen
tegen den Souver ein worden afgeschilderd.»
Dit alles is overeenkomstig de waarheid, en wordt
onder anderen gevolgd door eene aanhaling welke
het een en ander in een nog helderder daglicht plaatst.
(Bl. 5) Onder andere aangevoerde grieven worden
de Bewindhebbers der Oost-Indische Maatschappij
rond uit en stellig, — bl. 14 van het Rapport en bl.
31 van het Berigt, — bij herhaling beschuldigd, van
de Oost-Indische schepen in het laatst van het
jaar 1794 opzettelijk naar Engeland te hebben doen
verzeilen om in de handen dier Mogendheid te vallen;
en zulks uit eene slaaf sehe onderwerping aan den
alles dwingenden wil des Opperbewindhebhers, om dÜ
gedrag met geen afzigtiger naam ie bestempelen, terwijl
voor zoodanig verraderlijk gedrag niet alleen
geen schijn of schaduw is, maar het integendeel
waar en waarachtig is , en aan den steller van het
Rapport zelve, uit den brief van Bewindhebberen
van 18 February 1795 aan de Provisionele Representanten
van Holland (van welke Vergadering de