0 S 2 \> ° { °\ - Acehbooks.org

376 TWAALFDE HOOFDSTUK.
Des namiddags van den 4» van Oogstmaand had
de landing in de bogt van Tjielintjing plaats, en
dewijl aldaar geen vijand verwacht werd, landde
Kolonel Gillespie, zonder eenigen weerstand te
ontmoeten. Juist däar had Daendels de landing
des vijands verwacht, en het lag in zijn ontwerp
van verdediging, het geheele terrein daar omstreeks
twee voet diep onder water te zetten. De vijand
zou derhalve op de kust zijn ingesloten geworden,
en hij zoude bij de inademing der moerasdampen,
zich met slecht drinkwater moeten behelpen. Ziekte
zoude het gevolg zijn geweest en ontmoedigde
soldaten zouden den Engelschen zijn overgebleven.
Derhalve zoude men den vijand daar hebben kunnen
bemoeijelijken, afmatten en welligt geheel verpletteren,
voor dat hij gelegenheid hadde gehad het
gerevancheerde kamp te naderen. — Janssens
en Jumel dachten er anders over. Aan de maatregelen
van Daendels was de hand niet gehouden,
en de Brigade-Generaal Jumel meende het heil
van den veldtogt te moeten verwachten van het
daarstellen van wolfskuilen, ten Oosten van de
legerplaats Meester-Cornelis, in de nabijheid van
de Slokkan. — Op het oogenblik der landing was
die Bevelhebber naar de bovenlanden op reis om
eene geschikte plek uit te zoeken, ingevalle men
genoodzaakt werd het kamp te verlaten en ook
Buitenzorg moest ruimen. Met dat onderzoek had
Jumel zich in geenen deele gehaast, zoo groot was
zijn ijver en gepaste werkzaamheid. Allezins
onbegrijpelijk was het, dat, toen men, in den loop
van den 4 11 , de vijandelijke schepen de rigting zag
nemen naar do bogt van Tjielintjing en aldaar
ankeren, er geene maatregelen werden genomen,