0 S 2 \> ° { °\ - Acehbooks.org

146 VIJFDE HOOFDSTUK.
van overdreven te kunnen genoemd worden. —
Behoorden echter al de grondeigendommen aan den
Staat als Souverain, dan bepaalde zich hunne aanspraak
tot de waarde van den opstand, van welken
aard die zoude mogen wezen, en tot de voordeelen
van den handel. — Indien echter de beweringen
van Wiselius ingang mogten vinden, dan was^e
toestand van Deelhebberen van dien aard, dat zij
zich gelukkig mogten achten, ingevalle zij met het
verlies van hunne actiën vrijgesteld werden. Het
verdiende, uit dien hoofde, te grootere bevreemding
dat Cras, in zijne Memorien, de Staatsregeling
van 1798 niet had erkend als een feit, en op
dien grondslag de aanspraken der Participanten, als
een onbetwistbaar regt op schadeloosstelling vaststellende,
had gebouwd.
Desniettemin waren bereids door den Agent van
Finantien, uit krachte van die Staatsregeling, tegen
den 5« van Lentemaand 1800, de belanghebbenden
opgeroepen tot het houden van conferentien en tot het
vaststellen van een plan van afdoening, voor de
hun toe te leggen schadeloosstelling. De meerderheid
der Deelhebbers of hunne gemagtigden, welke
tot die bijeenkomst verschenen, begrepen dat, uithoofde
van den voortdurenden staat van oorlog,
— terwijl genoegzaam al de bezittingen der Oost-
Indische Compagnie, zich in handen der Engelschen
bevonden, -het Gouvernement, niet te bewegen
zoude zijn tot het toestaan van eene billijke
schadeloosstelling, verzocht om uitstel tot de vrede.
Hiermede werd door het Staats-Bewind genoegen
genomen, want het deed dien overeenkomstig,
edoch zonder verdere ruggespraak met aandeelhouders,
op den 29" van Hooimaand 1802 eene