0 S 2 \> ° { °\ - Acehbooks.org

VIJFDE HOOFDSTUK. 135
In vier Afdeelingen wordt het betoog gesplitst:
1°. dat de bezwaren en beschuldigingen in het midden
gebragt, van waarheid zijn ontbloot; 2°. dat
de volle eigendom der landen, gronden enz. onbetwistbaar
zijn en als vatbaar voor schadevergoeding
moeten in aanmerking komen; 3°. dat de regten,
uit de ïractaten verkregen, daartoe mede behooren;
4°. dat Participanten regt hebben op billijke
schadevergoeding, niet minder dan de Participanten
der West-Indische Compagnie. — Slechts enkele
der ontwikkelde punten kunnen alhier ter sprake
komen.
Breedvoerig is de uiteenzetting der beantwoording
van de stelling, met zoo veel zelfvertrouwen
als onbetwistbaar voorgedragen, dat, bij het aftreden
van Bewindhebbers in 1796, de achterstand niet beliep
119, maar wel ongeveer 135, en zelfs 150
miljoen Gulden. Men gaat (bl. 97 der Memorie)
nu integendeel tot de vermindering der 119 miljoen
met onderscheidene posten, waardoor niet meer
dan 70 miljoen Gulden schuld overblijft, en vraagt
hoe aan een ligchaam als de Oost-Indische Maatschappij
, met zoo uitgestrekte Bezittingen, bij zoodanigen
toestand, de uitroepingen : « bedorven Huis
van Negotie» en van «insolventen, onredbaren
boedel» gewettigd kunnen worden? Tot staving
van de gunstige vooruitzigten wordt aangevoerd
eene berekening van den voormaligen Commissaris-
Generaal Nederburgh, waaruit zoude blijken dat,
na aftrek van ruim vijf en twintig ton gouds voor
interessen en aflossingen, er jaarlijks op een overschot
te rekenen zou wezen van ongeveer vijf en
twintig ton gouds. — Hetgeen verder beweerd wordt
in het Berigt over de schulden, welke ten laste