Handboek GES 2012.pdf - Fast Advies

Met de inwerkingtreding van het NSL is de grens voor projecten die niet in betekenende mate bijdragen
gewijzigd van 1% naar 3% van de jaargemiddelde grenswaarde van PM10 (1,2 µg/m 3 ).
De bestuursorganen blijven echter verantwoordelijk voor goede ruimtelijke ordening. Vanuit dat oogpunt
kan het onaanvaardbaar zijn om een project te realiseren op een locatie waar de luchtkwaliteit
slecht is. Ook een verslechtering van de luchtkwaliteit op bestaande locaties kan bezwaarlijk zijn. Het
aantal mensen dat blootgesteld wordt aan meer verontreinigde lucht speelt hierbij een belangrijke factor,
zeker als het kwetsbare groepen betreft.
De mogelijkheden om ruimtelijke ontwikkelingen uit te voeren in overschrijdingssituaties, zal voor zogenaamde
kwetsbare doelgroepen beperkt worden. Hiervoor is een algemene maatregel van bestuur ‘Gevoelige
bestemmingen’ ontwikkeld. Deze amvb, die per 16 januari 2009 in werking is getreden, geeft
nadere regels voor de ruimtelijke ordening voor specifieke situaties. Het beginsel van een goede ruimtelijke
ordening blijft echter voor alle ruimtelijke ontwikkelingen onverkort gelden (zie verder onder amvb
‘gevoelige bestemmingen’).
In mei 2008 is er een nieuwe Europese richtlijn van kracht geworden, die fasegewijs in de Nederlandse
regelgeving zal worden geïmplementeerd. De belangrijkste wijzigingen die de nieuwe richtlijn met zich
meebrengt, zijn:
De mogelijkheid een uitsteltermijn te krijgen voor het halen van de normen voor PM10 (tot uiterlijk
drie jaar na inwerkingtreding van de richtlijn) en voor benzeen en NO2 (5 jaar), mits een luchtkwaliteitsplan
kan worden overlegd, zoals het NSL.
Nieuwe toetsafstanden voor NO2 (10 meter in plaats van 5 meter). (Dit is in Nederland inmiddels al
in de wet opgenomen).
Op plekken waartoe mensen geen toegang hebben, hoeft niet aan de normen te worden voldaan,
zoals bijvoorbeeld werkplekken.
Het van kracht worden van nieuwe normen voor PM2,5, grenswaarden en Richtwaarden; de aanpak
van PM2,5 is gericht op algemene vermindering van de concentraties van fijn stof in stedelijke achtergrondgebieden.
Zoals reeds eerder aangegeven zijn met de inwerkingtreding van de ‘Wet luchtkwaliteit’ ook een aantal
algemene maatregelen van bestuur (amvb) en ministeriële regelingen (mr) van kracht geworden.
Op de voor dit kader belangrijkste regelingen en amvb’s zal kort ingegaan worden:
Amvb ‘niet in betekenende mate’ (NIBM).
Amvb ‘gevoelige bestemmingen’.
Regeling beoordeling luchtkwaliteit 2007, inclusief de Handreiking ‘Meten en Rekenen’.
Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL).
Regeling ‘Niet in betekenende mate’ (NIBM)
In de algemene maatregel van bestuur ‘Niet in betekenende mate’ (Besluit NIBM) en de ministeriële regeling
NIBM (Regeling NIBM) zijn de uitvoeringsregels vastgelegd die betrekking hebben op het begrip
NIBM. Dit begrip maakt ruimtelijke ontwikkelingen mogelijk in overschrijdingssituaties. Met deze amvb
wordt aangegeven wanneer men de toename van luchtverontreiniging door het ruimtelijk plan als verwaarloosbaar
kan beschouwen.
In de Regeling NIBM is een lijst met categorieën van situaties (inrichtingen, kantoor- en woningbouwlocaties),
opgenomen die ‘niet in betekenende mate’ bijdragen aan de luchtverontreiniging. Deze projecten
kunnen zonder toetsing aan de grenswaarden voor het aspect luchtkwaliteit uitgevoerd worden.
Ook als het bevoegd gezag op een andere wijze, bijvoorbeeld door berekeningen, aannemelijk kan maken
dat het geplande project NIBM bijdraagt, kan toetsing aan de grenswaarden voor luchtkwaliteit achterwege
blijven. Het begrip 'niet in betekenende mate' was voor het verlenen van de derogatie door de
EU gedefinieerd als 1% van de grenswaarde voor NO2 en PM10. Na het verlenen van derogatie door de
EU en met het in werking treden van het NSL is de definitie van NIBM verschoven naar 3% van de
grenswaarde. Hierbij wordt er van uitgegaan dat met het NSL algemene en mogelijk specifieke maatregelen
worden genomen die er voor zorgen dat de grenswaarde zeker wordt gehaald.
- 111 -