Handboek GES 2012.pdf - Fast Advies

Door NoBo worden de verschillende bodemfuncties als volgt beschreven (VROM/NoBo, 2008):
De bodemfunctie “wonen met tuin” hoort bij woongebieden met tuinen, waar beperkte consumptie van
gewassen uit de eigen tuin geen probleem mag zijn. Hierbij moet worden gedacht aan een gewasconsumptie
uit de eigen tuin van rond de 10% van de totale gewasconsumptie van de bewoners. Indien
verwacht wordt dat veel grotere percentages uit de eigen tuin worden gegeten (of het bevoegd gezag
vindt dat dit mogelijk moet zijn) dan moet gekozen worden voor de bodemfunctie “moestuinen en
volkstuinen”.
Bij de bodemfunctie “plaatsen waar kinderen spelen” gaat het om die plaatsen waar kinderen in contact
komen met de onverharde bodem. Het gaat om speelplaatsen bij scholen, bij kindercentra, in plantsoenen,
maar ook om plaatsen die niet specifiek zijn bedoeld als kinderspeelplaats, maar die door kinderen
wel aantrekkelijk worden gevonden om regelmatig te spelen. Kenmerkend voor deze bodemfunctie is
dat er geen rekening wordt gehouden met gewasconsumptie. Ook siertuinen kunnen onder deze functie
vallen, maar dan moeten de bewoners er goed van op de hoogte zijn dat het (mogelijk) niet wenselijk is
om gewassen te telen in de betreffende siertuinen. Het kiezen van de bodemfunctie “plaatsen waar kinderen
spelen” voor woningen met tuinen is hiermee vooral een optie voor dichtbebouwd stedelijk gebied
met kleine tuinen, die bijna altijd grotendeels zijn verhard. In dergelijke tuinen is de teelt van
voedingsgewassen in de eigen tuin onwaarschijnlijk.
Onder de bodemfunctie “moestuinen en volkstuinen” vallen uiteraard individuele moestuinen en volkstuinen,
maar ook stads-, dorps- en boerderijtuinen die collectief voor gewasteelt worden gebruikt.
Woongebieden met tuinen, waarin de teelt van grotere hoeveelheden gewassen mogelijk moet zijn, vallen
onder deze bodemfunctie. Dit is voor de mens de meest gevoelige bodemfunctie. De kwaliteit van
de Maximale Waarde voor deze functie maakt het mogelijk dat een huishouden 100% bladgewassen en
50% aardappelen van de betreffende bodem consumeert. Als richtlijn om “volledig” als moestuin te
kunnen dienen, geldt een minimale oppervlakte van circa 200 m 2 in gebruik als moestuin. Voor kleinere
moestuinen en volkstuinen (minimaal circa 100 m 2 in gebruik als moestuin) is er de optie om te kiezen
voor een lagere gewasconsumptie uit eigen tuin (50% bladgewassen en 25% aardappelen). Bij woongebieden
waar de tuinen klein zijn en ook worden gebruikt als siertuin, voor een terras en als speelplek
kan worden uitgegaan van de bodemfunctie “wonen met tuin”.
De bodemfunctie “groen met natuurwaarden” hoort bij groene gebieden met een zekere ecologische
waarde. Het kan bij deze bodemfunctie gaan om terreinen voor sport- en recreatie en bepaalde stadsparken.
Ook grote kantorenlocaties met veel groenvoorzieningen kunnen hieronder vallen, evenals siertuinen
bij flats en zorginstellingen, dijken en brede bermen bij grote wegen. De bestaande
bodemkwaliteit kan een rol spelen bij de keuze voor deze bodemfunctie voor de inrichting van het gebied.
Het moet wel gaan om gebieden waar sprake is van weinig bodemcontact door de mens.
Het Besluit bodemkwaliteit is gericht op een duurzame toepassing van diffuus verontreinigde grond en
voor het vaststellen van terugsaneerwaarden na bodemsanering van puntbronnen. Bij diffuus verontreinigde
grond gaat het om niet-vluchtige stoffen. Vluchtige stoffen komen alleen voor bij puntbronnen.
Aangezien ook lokale verontreiniging van het grondwater door puntbronnen in GES wordt beoordeeld is
ook de blootstellingsroute aan vluchtige verbindingen via uitdamping naar binnenlucht van belang.
Ten behoeve van de berekeningen van blootstelling aan vluchtige stoffen in het ondiepe grondwater
wordt in het kader van GES gekozen voor het standaard scenario in CSOIL (en ook het meest voorkomende
scenario), de goed gemengde grondwaterverontreiniging onder een woning met kruipruimte.
Deze blootstelling is onderdeel van het CSOIL scenario “wonen met tuin”.
- 190 -