Handboek GES 2012.pdf - Fast Advies

In deze regeling waren gestandaardiseerde rekenmethodes opgenomen (SRM1, SRM2 en SRM3) om
concentraties van diverse luchtverontreinigende stoffen te kunnen berekenen. Deze gestandaardiseerde
rekenmethodes gaven resultaten die rechtsgeldig zijn. In de regeling waren ook voorschriften opgenomen
voor metingen met betrekking tot meetplaatsen en analyse en wanneer, waarover en hoe de gemeenten
moeten rapporteren.
De nieuwe ministeriele Regeling Beoordeling Luchtkwaliteit 2007, als uitvloeisel van de Wet luchtkwaliteit,
bevat de nieuwe voorschriften over hoe nu met metingen en berekeningen de concentratie en depositie
van luchtverontreinigende stoffen vastgesteld moeten worden.
Inmiddels is ook een aantal wijzigingen van de Regeling beoordeling luchtkwaliteit 2007 in werking getreden.
De eerste dateert van 19 juli 2008, de tweede van 18 december 2008 en de laatste van 13 augustus
2009. In de wijziging van 19 juli 2008 is de maximale reken- of meetafstand bij toetsing van NO2
bij wegen aangegeven (10 meter). Verder is hierin aangegeven dat het rekenpunt dat bij toetsing bij wegen
wordt gekozen voor een lengte van 100 meter representatief is, dat er onderscheid gemaakt moet
worden naar emissiefactoren voor veehouderij en wegverkeer en dat het ministerie van IenM jaarlijks
dubbeltellingscorrectiegegevens voor NO2, fijn stof en ozon bekend maken.
Bij de tweede wijziging is het ‘toepasbaarheidsbeginsel’ geïntroduceerd. Dit beginsel geeft aan op welke
plaatsen de luchtkwaliteitseisen toegepast moeten worden: de werkingssfeer en de beoordelingssystematiek.
Zo behoeft er geen beoordeling meer gegeven te worden van de luchtkwaliteit op plaatsen waar
mensen geen toegang toe hebben of waar geen bewoning is. Ook bij industrieterreinen behoeven alleen
nog maar publiek toegankelijke plaatsen beoordeeld te worden. Dit geldt ook op de rijbaan van wegen
en op de middenberm van wegen, tenzij daar voetgangers normaliter toegang tot hebben. Alleen de
luchtkwaliteit op die plaatsen waar mensen significant blootgesteld kunnen worden, zoals woningen,
scholen en sportterreinen, dienen nog beoordeeld te worden met metingen of berekeningen. Hierbij
moet een waarde voor de luchtkwaliteit worden bepaald die representatief geacht kan worden voor de
blootstelling ter plaatse.
De laatste wijziging heeft vooral betrekking op de introductie van PM2,5 bij de meetmethoden, hoe berekeningen
gedaan moeten worden bij tunnelmonden, hoe rekening gehouden moet worden met cumulatie
van verkeer en inrichtingen en hoe concentratiebijdragen bij gescheiden rijbanen bepaald moeten
worden.
De gegevens die overheden moeten gebruiken bij de berekening van de concentraties luchtverontreinigende
stoffen (emissiefactoren, achtergrondconcentraties en meteorologische data) worden jaarlijks
bekend gemaakt door het ministerie van IenM. Deze gegevens zijn ook verwerkt in de nieuwste versies
van CAR (versie 10.0), ISL2 (ISL2 V3.0) en ISL3a (ISL3a v2011). Het RIVM publiceert jaarlijks kaarten met
grootschalige concentraties voor Nederland voor verschillende luchtverontreinigende stoffen, waarvoor
Europese regelgeving bestaat, de zogenoemde Grootschalige Concentratiekaarten Nederland (GCNkaarten).
Voor verdere informatie hierover wordt verwezen naar http://www.rivm.nl/gcn/index.html
Met de nieuwe Regeling Beoordeling luchtkwaliteit en NIBM blijft het mogelijk om projecten in overschrijdingssituaties
die wel in betekenende mate (IBM) bijdragen doorgang te laten vinden. Compenseren
van toegenomen luchtverontreiniging binnen het project, het zogenaamde salderen, blijft mogelijk,
ook nadat het NSL in werking is getreden. Saldering binnen NSL hoeft niet strikt binnen het project
plaats te vinden, maar binnen het gebiedsprogramma.
Toetsing vindt dan plaats aan de ruimte/mogelijkheden die het gebiedsprogramma biedt om ondanks
het beoogde project toch de luchtkwaliteitseisen te halen.
Nationale Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL)
Het NSL is op 1 augustus 2009 in werking getreden. Binnen het Nationale Samenwerkingsprogramma
Luchtkwaliteit (NSL) zijn Regionale Samenwerkingsprogramma’s Luchtkwaliteit opgesteld (RSL’s). Hierin
zijn pakketten aan maatregelen opgenomen die er voor zorgen, dat alle negatieve (milieu)effecten van
huidige en toekomstige geplande ruimtelijke ontwikkelingen ruim worden gecompenseerd. Bovendien
worden alle huidige overschrijdingen tijdig opgelost, d.w.z. binnen de gestelde termijn na derogatie
door de EU. Projecten die niet in betekenende mate (NIBM) bijdragen zijn vrijgesteld van toetsing aan
de gestelde grenswaarden.
- 113 -