Handboek GES 2012.pdf - Fast Advies

Ondergrondse hoogspanningskabels
Circa 10 % van het elektriciteitstransportnet met spanningen van 110 kV en hoger bestaat uit ondergrondse
kabels. De magnetische veldsterkte boven de kabels hangt af van de stroomsterkte, het type
kabel, de diepte van de kabels, de ligging van de kabels ten opzichte van elkaar en de afstand tot de
kabel. Het magnetische veld kan vlak boven de ondergrondse kabels hoger zijn dan direct onder een
bovengrondse hoogspanningslijn, maar het veld neemt veel sterker af bij toenemende afstand tot de
kabel. Een illustratie is gegeven in de figuur.
Bron: Brochure elektrische en magnetische velden, TenneT, 2004.
Het meest gangbaar is dat de kabels op één meter diepte liggen waarbij de fasen 0,5-1 meter uit elkaar
liggen. Afhankelijk van de stroomsterkte kan de magnetische veldsterkte plaatselijk zeer veel
hoger zijn dan 0,4 µT maar binnen enkele meters daar al weer onder liggen. Indicatieve metingen van
het RIVM aan vier ondergrondse150 kV-kabels laten zien dat de afstand waarop de waarde van 0,4
μT wordt bereikt varieert van enkele meters tot enkele tientallen meters (Dusseldorp, 2009).
Transformatorhuisjes
Er zijn in Nederland meetgegevens voorhanden van de magnetische veldsterkte rondom transformatorhuisjes
(Van den Berg, 2002). Uit de metingen blijkt dat op een afstand van 3 meter van de wand
van transformatorhuisjes de magnetische veldsterkte (bij een gemiddeld elektriciteitsverbruik) al gedaald
is tot een niveau van 0,4 µT of lager.
Ook het RIVM heeft indicatieve metingen uitgevoerd van de magnetische veldsterkte in de buurt van
zes transformatorhuisjes (Dusseldorp, 2009). Uit deze metingen blijkt dat het magnetische veld van
de transformatorhuisjes direct tegen de muur maximaal 1,5 tot 40 μT bedraagt. De 0,4 μT-contour
ligt op 1,4 tot 4 meter afstand.
- 203 -