Handboek GES 2012.pdf - Fast Advies

Standaardkarteringsmethode 1 en 2
In het kader van de EU-Richtlijn Omgevingslawaai moeten voor bepaalde agglomeraties voor belangrijke
wegen geluidkaarten gemaakt worden. In een Ministeriële Regeling (Regeling Omgevingslawaai 2004) is
de te gebruiken rekenmethode voor deze geluidkartering, de standaardkarteringsmethode (SKM), vastgelegd.
De standaard waarneemhoogte bij SKM is 4 meter.
SKM1 is gebaseerd op SRM1. Een belangrijk verschil is dat SKM1 rekening houdt met afscherming en
verstrooiing achter de eerste bebouwingslijn of een geluidscherm. Zo kan het geluidniveau in een wijk
(dus achter de eerstelijns bebouwing of een scherm) bepaald worden.
SKM2 is gebaseerd op SRM2. Met SKM2 kan het geluidniveau in een wijk achter de eerste bebouwingslijn
in segmenten berekend worden door rekening te houden met de afscherming en verstrooiing, maar
dan specifiek voor elke octaafband.
In de Wet Geluidhinder stelt artikel 110g, dat een bepaalde aftrek van de geluidbelasting aan de gevel
toegepast mag worden in verband met het verwachte stiller worden van voertuigen in de toekomst. De
grootte van de aftrek is in artikel 3.6 van het Reken- en Meetvoorschrift Geluidhinder 2006 vastgesteld.
De “artikel 110g-aftrek” bedraagt 2 dB voor wegen waarop de representatief geachte snelheid 70 of
meer km/uur voor lichte voertuigen is en 5 dB voor de overige wegen. Bij gebruik van de Standaardkarteringsmethode
is deze aftrek niet toegestaan. De verschillen tussen SRM en SKM kunnen oplopen tot
enkele dB.
Lden en Lnight
Met SRM en SKM kan het equivalent geluidniveau over de dag (07.00 - 19.00), avond (19.00 - 23.00) en
nacht (23.00 - 07.00) worden berekend.
Sinds januari 2007 is voor wegverkeersgeluid overgestapt op de Europese dosismaat Lden.
Lden is het equivalente geluidniveau over een etmaal. Het etmaal is verdeeld over bovengenoemde dag-,
avond- en nachtperiode. Het geluidniveau ‘s avonds wordt verhoogd met een straffactor van 5 dB, ‘s
nachts met een straffactor van 10 dB. Hierdoor is de geluidbelasting ’s nachts vaak bepalend.
Voor 2007 werd de geluidmaat Letm gebruikt. Dit was de hoogste waarde van de equivalente geluidwaarde
van de dag of nacht. Voor wegverkeer werd niet gerekend met de geluidbelasting ’s avonds. De
nachtwaarde werd met 10 dB verhoogd.
In de wet wordt Lden aangegeven in decibel (dB); de oude dosismaat Letm werd aangeduid in ‘dB(A)’. Beide
dosismaten zijn echter op dezelfde wijze ‘A-gewogen’.
Bij de berekening in Lden wordt bij het geluid van wegverkeer ook het avondverkeer meegenomen. In de
regel wordt de intensiteit hiervan niet geregistreerd. In de Handreiking omgevingslawaai is aangegeven,
dat, tenzij betere gegevens bekend zijn, voor de jaargemiddelde avonduurintensiteit bij wegverkeer een
waarde aangehouden kan worden van 2,4% van de etmaalintensiteit.
De waarde van een Letm was veelal gebaseerd op metingen of berekeningen in een representatieve situatie,
terwijl de Lden een jaargemiddelde is.
Sinds 2004 is ook de Europese dosismaat voor de nacht in de Wet Geluidhinder geïntroduceerd: Lnight. De
Lnight is het equivalente geluidniveau gedurende een nachtperiode van 8 uur (in Nederland tussen 23.00
en 07.00 uur) en berekend op jaarbasis.
Geluidbelasting in Nederland
Het achtergrondniveau, op een windstille dag in de natuur, bedraagt circa 20 dB. Een gesprek levert een
geluidbelasting van 50 – 60 dB. Op korte afstand, 5 meter, van een zeer drukke weg in de bebouwde
kom wordt een geluidbelasting van 70 – 80 dB berekend. Met EMPARA berekent het RIVM de geluidbelasting
in Nederland als gevolg van weg-, rail- en luchtverkeer. Op basis hiervan wordt geschat dat circa
95% van de Nederlandse bevolking is blootgesteld aan niveaus die liggen boven de effectdrempel voor
geluidhinder door verkeersgeluid (40 dB). Circa 57% van de Nederlandse bevolking heeft op de woonlocatie
te maken met een geluidbelasting van meer dan 50 dB (Lden). Voor circa 1% is de geluidbelasting
hoger dan 65 dB en voor circa 0,1% hoger dan 70 dB.
- 121 -