Handboek GES 2012.pdf - Fast Advies

Door TNO wordt voor het model Urbis nog met de gegevens uit het Handboek voor Milieubeheer gewerkt
en wordt de emissie van vaartuigen als volgt berekend:
Evaartuig = LA,25m + 10 log(Q/v) + 30 log(v/vmax)
LA,25m = geluidbelasting op 25 m. Voor Urbis wordt voor beroepsvaart 85 dB, voor beroepsvaart
met Rijncertificaat 75 dB en voor motorkruisers e.d. 45 dB genomen.
Q = aantal vaartuigen per uur.
v = vaarsnelheid (km/uur).
vmax = maximale vaarsnelheid (km/uur). Is deze onbekend dan wordt uitgegaan van v =
0,8 vmax.
Voor andere boten wordt een volgende geluidemissie (dB) gegeven:
Motorboot met buitenboordmotor 104
Motorboot met hekaggregaat 101
Motorboot met ingebouwde motor 99
Waterscooter 90
Door DHV is een akoestisch onderzoek verricht naar de bronvermogens van binnenvaartschepen. Het
gemiddelde bronvermogen van varende motortankschepen/ motorvrachtschepen was circa 110 dB. Dit
bronvermogen komt goed overeen met metingen die in het verleden aan binnenvaartschepen zijn verricht
(o.a. in 1985/1997). Er is dus geen afname van het geluidvermogen geconstateerd, als gevolg van
het verbeteren van de stand der techniek (DHV, 2004).
Verspreiding
Voor berekening van de transmissie wordt door TNO voor Urbis een aangepaste SRM1 gebruikt. De
demping door lucht en meteo wordt gelijk verondersteld met die bij wegverkeer. De demping door de
bodem wordt gelijk verondersteld met die rond industriële bronnen. De demping van water is veel geringer
dan van bodem. Het Handboek voor Milieubeheer gaat uit van een demping boven water van 0,5
dB en boven land van 2 dB per 100 meter.
Door DHV is een, op SRM2 gebaseerd, rekenprogramma ontwikkeld: SHANTI (Scheepvaart Hinder
Akoestisch Normerings Tool Indicatief). Hierin wordt uitgegaan van een gemiddelde geluidemissie
(bronvermogen) van 110,4 dB voor alle motorvrachtschepen. Ingevoerd kan worden: het aantal schepen,
de breedte van de vaarweg, de afstand van de bebouwing tot het midden van de vaarweg en de
hoogte van de dijk naast het water en van het maaiveld ten opzichte van het waterniveau. De gemiddelde
snelheid van schepen over de beschouwde vaarwegen is gemiddeld 14 km/uur, maar ook andere
snelheden kunnen ingevoerd worden (DHV, 2004).
Vervolgens kunnen de geluidbelastingen ter plaatse van de dichtstbijzijnde woningen afgelezen worden
uit een database. Deze is gevuld door DHV door standaardsituaties in Geonoise door te rekenen, waarbij
de scheepvaartroutes zijn gemodelleerd als lijnbronnen volgens het Reken- en Meetvoorschrift Verkeerslawaai
(SRM2). DHV schat, dat de onzekerheid in de geluidbelasting 3 – 5 dB is door de onzekerheid
in optredende bronvermogens van de passerende schepen en de beperkte nauwkeurigheid
waarmee het overdrachtsgebied wordt gemodelleerd (DHV, 2004).
Voor GES is het niet mogelijk om standaardmethoden aan te bevelen voor de bepaling van de geluidbelastingen
van waterverkeer. Wordt het noodzakelijk geacht om deze geluidbelastingen nader te onderzoeken,
dan wordt aangeraden om de gemeente te verzoeken om een akoestisch onderzoek te laten
uitvoeren. Dit kan bestaan uit metingen en berekeningen. Voor de berekeningen van emissie en transmissie
zal gebruik gemaakt moeten worden van de aangepaste SRM1 of van SHANTI.
- 164 -