1lyxiAyTX

u arkadaşlar oldu. Bu adımın önemli ve zor olduğunu, kolay açıklanamayacağınıbiliyorduk. Yılların AEP'çiliği ile ters ve olumsuz bir karar alınarakkapitalist restorasyonun savunulması siyasi olarak yok oluşu getireceğinden,beklenmiyordu, gecikme ise yıllara uzanan AEP'çilikleri nedeniyle "doğal"karşılanmalıydı, karşılanabilirdi! EB'nin "sessizliği" bozması önemli, çünkü,alınacak tavrın boyutu sadece siyasi değil, ahlaki bir yan da taşıyor (istersenizvicdani deyin). Ama arkadaşlar hala diğer "gözlerini açmış" değiller, öndüşüncelerindenilk anda bu anlaşılıyor.Dün Doğu Avrupa'da Sovyetler Birliği'ndeki benzer gelişmeler bu dertlisonuçlarıyla ortaya çıkmazdan önce, bu ülkelere "sosyal emperyalist", "sosyalfaşist" diyen EB'nin, revizyonizmin Marksizm-Leninizme ihanet edereksosyalizmi 1989'da karşı-devrimci girişimlerle, darbelerle, ayaklanmalarlakapitalizmin restorasyonuna kadar getirmesiyle birlikte; Arnavutluk'un dageldiği noktaya bakarak "Ne olursa olsun AEP doğru yapar" demeleri, ideolojikbir bağlantının da ötesinde bir "bağlılık" olurdu... Böyle davranmayıp,gerçeği genel çerçevede teslim etmeleri doğru, cesaretli bir tavırdır ama yetersizdir.Adımlar kuşkulu ve ürkektir."Şimdi Arnavutluk'ta proletarya diktatörlüğü ve sosyalizmin tüm kazanımları,kapitalist restorasyon tehdidi altında bulunuyor. İlk ipuçları AEP'ninKasım 1986'da yapılan 9. kongresine Ramiz Alia'nın sunduğu raporda ortayaçıkan ve daha sonra aynı kişinin Arnavutluk Demokratik Cephesi'ninHaziran 1989'da yapılan 6. Kongresi'nde, AEP Merkez Komitesi'nin 1989 ve1990 yıllarında gerçekleştirilen 8, 9, 10, 11 ve 12. Plenumlarında sözde ülkeyaşamının demokratikleştirilmesi, ekonomisinin daha rasyonel ve verimli halegetirilmesi ve ASHCnin dış politikasının değişen koşullara uyarlanması vb. içinönerdiği çeşitli önlemlerde anlamını bulan revizyonist çizgi; 1990 Aralık'ındave 1991 Ocak'ında partinin önder rolünün, onun ülke yaşamına vekitle örgütlerine yol gösterme hak ve yükümlülüğünün yadsınmasına, çokpartililiğin kabul edilmesi ve burjuva ve küçük burjuva partilerin kurulmasınınyolunun açılmasına, serbest pazar ekonomisi adı verilen kapitalizmin ve üretimaraçlarının özel mülkiyetinin kutsanmasına kadar vardı." (EB, sayı 35,agy) (abç)Bunlara AEP'nin Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Konferansı'na (AGİK) katılma,Dünya Bankası ve IMF'den kredi isteme, AET'ye üyelik gibi yeni taleplerininde eklendiği düşünülürse, durumun diğer ülkelerden hiç de geri kalır yanınınolmadığı hemen anlaşılır. Sormak gerekiyor; 1986'dah beri neredeydinizarkadaşlar?Sovyetler Birliği ve Doğu Avrupa ülkelerinin 1989 öncesi yapılarını "sosyalemperyalizm", "sosyal faşizm" olarak açıklayan EB, yaşananları 1989sonrasıda "katı, tekelci bürokratik diktatörlükten, çok partili burjuva liberalsisteme geçiş" biçiminde bir teori uydurarak izah etmeye çalışmıştı. ŞimdiArnavutluk'un 1991 sonrası süreci, Sovyetler Birliği ve izleyicilerinin geçmişoldukları "burjuva liberal sistem'le aynı olduklarına, ya da oraya gittiğine göre;Arnavutluk'un; "Kızıl"lıktan, "Tek sosyalist"likten nasıl oluyor da bu kadarkısa zaman içinde, çok büyük çatışmalar da olmadan "Burjuva liberal sis-106