1lyxiAyTX

Korkmamalıyım. Ve karar veriyorum: İşkenceciler beni konuşturamayacak!Ödeyeceğim bedel ne olursa olsun... Namus, onuru korumak için değil mi?Ben de onurumu koruyacağım. Zayıflık göstermeyerek... Arkadaşlarımı elevermeyerek... 'Ne yaparsanız yapın, konuşmayacağım.' diyorum işkencecilere."N, "Peki ne yaptılar?" diye soruyor merakla."Çırılçıplak soyduktan sonra ellerimi kelepçelediler bir çengele. Ben hâbireslogan atıp bağırıyorum. Biri ağzımı kapattı sesimi kesmek için. Soluksuzkaldım. Polislerden biri ellerini gezdirmeye başladı vücudumda. Erkeklikorganını sürtüyor sağma soluma. İşkencecilerin pis elleri ve organlarını hissedincetiksintiyle kusmak istedim. Bütün gücümle engel olmaya, karşı koymayaçalıştım. Derken bir anda bıraktılar, eylemlerinden vazgeçmiş gibi.""Gerçekten vaz mı geçiyorlar?" diye soruyor N."Henüz değil." diyerek devam ediyor anlatmaya. "İşkencecinin biri konuşmayabaşladı hemen. 'Bak kızım! Bizim şakamız yok, sen yapamazlar sanıyorsunama yapacağız, konuşursan vazgeçeriz.' Bağırmaya başladım, 'Irzdüşmanları, faşistler, serseriler, köpekler...' aklıma gelen her şeyi. Sonra şubedegözaltında olduğumu, bunun bilindiğini, kendilerinin aşağılık, namussuzkişiler olduklarını, zorla tecavüz edebileceklerini, ama namusuma aslahalel gelmeyeceğini, olsa olsa kendilerinin birer namussuz olduğunun ortayaçıkacağını söyledim. Tek sözcük söylemeyeceğimi, ifade vermeyeceğimi yineledim.""Tepkileri ne oldu?""Yine aynı şey... Bu kez daha ciddi olduklarını gösterir gibi hareket etmeyebaşladılar. Bağırdım, işkenceciler bana tecavüz ediyorlar diye Kaskatı olmuştum.Koridordan slogan sesleri geldi iki-üç kişiden. Benim sesimi duyandevrimci arkadaşlar olmalıydı. Polislerin bağırtılarını işittim. 'Kesin sesinizio...pu çocukları' diye küfrediyor, slogan atanları döverek susturmak istiyorlardı.Sesleri kesilmedi. 'Irz düşmanlarından hesap sorulacak.' diye bağırmayadevam ettiler. Şube bir anda karıştı. 'Ne oluyor" diye koşuşturan polislerinsesi geldi. Timdeki polislerden biri çıkıp uyardı diğerlerini. İşkenceciler, benimher şeyi göze aldığıma iyice emin olmuş olmalılar ki, vazgeçtiler yaptıklarından.Ben bağırmaya devam ediyordum. 'İşkenceciler, ırz düşmanı faşistler.Sizden hesap soracağız! Namlularımız boynunuza dayandığında yalvaracaksınızbize.' diyorum... 'Kes sesini o...pu' deyip vurmaya başladılar.Biraz sonra biri 'Yeter bırakın.' dedi. Ardından 'Çözün şunu, elbiselerini giysin.'diye emretti."G, sözünün burasında işkence sırasında olduğu gibi derin bir nefes aldı.Tehditle boyun eğmemiş olmasının mutluluğu yüzünde yansıyordu. Amabelli ki, kadınlık onurunun aşağılanmış olmasının acısı da vardı yüzünde. Oyanı hatırlamak bile istemiyordu. Sözüne kaldığı yerden devam etme gereğiduydu."Elbiselerimi giydikten sonra, polisler hiçbir şey olmamış gibi pişkince konuşmayabaşladılar yine. İsteselermiş her şeyi yapabilirlermiş, kimse bir şeydemezmiş onlara. Bana acıdıkları için bunu yapmamışlar. Akıllı bir kız na-68