1lyxiAyTX

kazanması, kapitalist ilişkilerin ve emperyalizme dönük tarım politikalarınınküçük üretimi ezme, yoksullaştırma ve tasfiye etme yönündeki gelişimi, sınıfçelişkilerini derinleştirdi. IMF'nin her şeyiyle ağırlığını koyduğu 24 Ocak kararlarısonrası ise, kırsal kesimdeki bu çözülme, yoksullaşma ve sınıf çelişkilerininderinleşmesi süreci, çok daha hızlı bir seyir izledi. Tarım alanlarınınuluslararası tekellere açılması noktasına kadar gelindi. Emperyalizmin ve işbirlikçilerininisteğine göre biçimlendirilen politikalar, küçük ve orta köylülüğünçözülmesi, tasfiyesi ve topakların daha büyük ellerde toplanmasını getirirken,diğer yandan derinleşen krizler ve darbelerle geçen 30-40 yıl süresince,tekelci burjuvazi ve kapitalist sınıflar arasındaki sömürüyü paylaşım kavgasıbitmedi.Emperyalizmin "istikrarlı bir ülke" yaratma politikasının ardında daimauluslararası sermayeye aktarılacak değerlen sağlama almak, krizden kurtulamayantekelci sermayeye kan pompalamak için ülkenin bütün kaynaklarınıve yaratılan değerleri mümkün olduğu kadar bu kanalda toplamak kaygısıbaş yeri almıştır. Bu politikanın gözde müttefiki, işbirlikçi tekelci burjuvazi 12Mart darbesinin eksik bıraktığı hedefleri, 24 Ocak kararları ve 12 Eylül'le tamamlamaküzere hızlı adımlar attı. 12 Eylül gericiliğinin cesaretlendirdiğiumutlarla IMF programları peş peşe sökün etti.Tarımın vergilendirilmesi, düşük taban fiyatları politikası, kredi musluklarınınkesilmesi, sübvansiyonların büyük oranda ortadan kaldırılması; kırsalkesimle emperyalizm ve tekeller arasındaki eşitsiz değişim makasını dahaadaletsiz açan, tarımdan değer aktarımını katlamalı çoğaltan tedbirlerdi. Tekelciburjuvazi, tüccar ve tefecilerin aldığı paya da göz dikerek 12 Eylül boyuncakırsal kesime bindirdi. Sonuçta kır emeğini azami ölçüde yoksullaştırmayönünde adımlar, kırsal alanda kapitalist çiftlik ve plantasyon tarımınıayakta tutacak, küçük ve orta köylülüğün çöküşünü hızlandıracak koşullarıyarattı. Diğer yandan bu gelişmeler küçük ve orta köylülüğün ensesine çökmüşve tarımsal sömürüden pay alan tefeci-tüccarların da bu payını sınırlandıracakyönde gelişti. İster istemez emperyalizm ve tekelci burjuvazi sömürüpayını artırmak için 12 Eylül boyunca kırsal kesime ilişkin aldıkları kararlarve uyguladıkları politikalarla tefeci tüccarlarla ve toprak sahipleriyle olan çelişkileriniderinleştirdiler. Tefeci-tüccarların sömürüden aldıkları payı gidereksınırlandırdılar. Kırsal kesimdeki çelişki sadece yoksul köylüler, küçük üreticilerve orta köylülükle, oligarşik kesimler arasında derinleşmedi. Diğer yandanoligarşi içinde de bu çelişki derinliğine yaşandı. Öncelikle çay ve tütündeuluslararası şirketler ve yerli ortakları tefeci-tüccarların etkilerini tasfiyeye uğratırken,kredi, pazarlama ve ekim koşullarına el atarak, bu mekanizmalarıtüccarlardan devralmaya başladılar.Emperyalizm ve işbirlikçi tekellerin el attıkları her alanda ilk yaptıkları işkendi sömürü çıkarlarını engelleyecek güçleri temizlemek olmuştur. Kırsalkesimde, özellikle sanayie dönük tarımın olduğu yerlerde, emperyalist tekellerinve işbirlikçilerinin etkisi giderek artıyor. Emperyalizm doğrudan burayael atarak sömürüyü yoğunlaştırıp, kârın tamamına el koymayı hedefliyor.IMF politikalarındaki ısrarlı tutum göz önüne alındığında, tarımda sürecin189