1lyxiAyTX

luk ilişkileri vs. üzerinde kurgular yapmak zorunlu oluyor. Ta ki, yaptığınız"iş"e dair birilerinin ve asıl olarak da pratik devrimci mücadelenin gerçeklerikabul ettirmesini sağlayıncaya kadar böyle bildiğinizi okumaya devam edersiniz.Mücadele'nin yanlış tespitlerinden yola çıkarak, yanlış politik taktik -günceldevrimci tutum- belirlediği yanılgısı bir yana, arkadaşlara göre, Mücadele,"söyledikleriyle düzenin sınırları dışına çıkmamayı ifade ediyor"muş! M-L'lerinÖzal'ın savaş çığırtkanlığına karşı savaştığı, ilerici, demokrat kamuoyundasembol devrimci gelenekler ve düzene karşı bir hareketlilik yarattığı halkımıziçin bir sır değil. Alelade burjuva basınını takip eden sıradan biri bile bunu görebilir.Ama ya Özgürlük Dünyası? Özgürlük Dünyası, Mücadele'ye düzen sınırlarıiçinde çakılıp kalma "uyarısı" yaparken, kendisinin sesi pek çıkmadığınagöre ne yapıyor acaba? Aslında arkadaşlar bütünüyle hazır oldukları hâlde(!) alacakları anti-emperyalist tavrın Saddam hanesine yazılacağındankorkup bir şey yapmıyor olmasınlar?.. Evet, böyle ciddiyetsiz "uyarı" olmaz.Mücadele'yi devrimci anlamda "uyarmak" isteyen Özgürlük Dünyası, önce,kış uykusundan uyanıp ayakta, meydanlarda olmak zorunda değil mi? Eğerarkadaşlar mücadelenin içinden konuşmazlarsa, birileri tüm bunları ÖzgürlükDünyası yazarının uyurgezer bir durumdayken yazdığını sanabilir!.. DevrimciSol Güçler, Körfez krizine ABD'nin müdahalesiyle birlikte meydanlarda protestodabulunuyor, Ortadoğu halklarına destek sunuyor, iktidara karşı halkıörgütlüyor. Devrimciler coplanıyor, vuruluyor, gözaltına alınıyor, cezaevlerinedolduruluyor. Yani canlarıyla, kanlarıyla Körfez politikalarının içindeler... YaÖzgürlük Dünyası anlayışındakiler ne yapıyorlar? Neredeler? Herkese savaşçağrısı yapmak yetmiyor, meydana çıkıp, savaşın ortasından çağırmak gerekiyor...Düzenin sınırı dışına böyle çıkılır arkadaşlar!Gericiler arasındaki çatışma nedir, kimle kim arasındadır? Eğer Irak veKuveyt işbirlikçi yönetimi arasındaki 'dalaş' kastediliyorsa, Mücadele, bununkarşısında pratik bir tavır belirlemekten ve bunu uygulamaktan vazgeçmeksizin,gündemin bugün ilk maddesi yapılması gerektiği görüşünün yanlış olduğunusavunuyor. Çünkü bu sorun (çelişki) şöyle ya da böyle çözümlenmeden,bu çelişkiyi bahane eden emperyalizm tarafından daha derin, daha büyükve Ortadoğu halkları açısından daha hayati olan bir çelişki; emperyalizmile Ortadoğu halklarının bütününün kaderini bölgede değiştirebilecekolan bir emperyalist savaş tehlikesi (çelişkisi); Irak-Kuveyt çelişkisini bu büyükçelişkinin bir parçası haline getirmiştir. Bu büyük sorun (çelişki) şu veyabu biçimde çözümlenmeden, ikincisinin, yani Irak-Kuveyt çelişkisinindevrimci-demokratikbir çözüm olanağı yoktur. Eğer kim kendisini Irak-Kuveyt çelişkisiile somut güncelde oyalarsa, yarın bölgede emperyalizm tarafından kuşatılmışlıktankurtulamayacaktır. Başını ABD'nin çektiği emperyalist müdahaleOrtadoğu'dan defedilmeden bu böyledir. ABD emperyalizmi, Irak-Kuveytçelişkisini bahane ederek onu dibe itmiş, kendisini dayatmıştır. Her halükardadibe itilen, gündemdeki birinci sıradan alta doğru "bastırılan" Irak-Kuveyt çelişkisi çözümlenmediğinden, Marksist-Leninistlerin bu çelişkinin çözümüneilişkin tavrı da yok olmuş değil. Gündemin "değişmesi" yüzünden"ertelenmiştir" o kadar. Özgürlük Dünyası'nın düzen sınırları dışına çıkan(!)76