1lyxiAyTX

mayı başarmalıdır. Bunun için, öncelikle terk edilmesi gereken, emperyalizminhesaplarından fayda uman, milliyetçi siyasettir. Kürtler, ABD'ye karşı,emperyalizme karşı olan halkların cephesini yaratmada etkin bir rol oynamalıdırlar.Kürt halkının mücadelesi uzun yıllara dayanıyor. Bu mücadelenin ortayakoyduğu yalın bir gerçek var: Kürtler, emperyalizme ve işbirlikçilerine yaslanaraközgürlüklerini kazanamazlar. Kürtler, emperyalizm tarafından hep aldatıldılar,hep kullanıldılar. 75'te de, '88'de de böyle oldu. Şimdi de aynı şeyyapılmak isteniyor. Bu tecrübeler gösteriyor ki, Kürtler, ileri bir adım atacakve bir kazanım elde edeceklerse, bu, emperyalizmin ve bölge gericiliğinindesteği ve himayesiyle değil, kendi güçlerine dayanmaları ve bölgedeki halklarlabirleşmeleri sayesinde gerçekleşecektir.Bu noktada Kürt ulusal liderlerinin Saddam'ın çağrısına olumlu cevapvermesi ve onunla görüşmelere başlaması (elbette ABD himayesi ve denetiminesığınarak hareket edilmediği sürece) halklar lehine atılmış ileri biradımı temsil ediyor. Bu ABD'nin tüm Irak için düşündüğü işbirlikçi yönetimhesaplarını şimdilik de olsa boşa çıkaracak bir gelişme olarak değerlendirilebilir.Ancak ABD, yapılan görüşmeleri ve varılan anlaşmayı dikkate almaz birtutum içinde bölgeye yeni askeri güç sevk ederek, Kuzey Irak'tan ayrılmayaniyetli olmadığını gösteriyor. Gelişmelerin hangi yönde seyredeceği, büyükölçüde Kürt ulusal önderliğinin tutumuna bağlı olacaktır.Kürt ulusal önderliği ABD'ye cephe alırsa, ABD'nin Kuzey Irak'ta kalmasıkolay değildir. Bu anlamda Kürt ulusal hareketi önemli bir dönüm noktasındadır.Ya ABD'nin himayesine sığınarak emperyalizmin varlığını pekiştirenbir siyaset izleyecek ve onun dolaylı veya doğrudan etkisi altındaki bir güçkonumuna girecek, ya da emperyalizme cephe alarak halklarla birleşme yolunuseçecek ve ABD planlarını boşa çıkartacaktır. Kürt halkının özgürlüğünegiden yol ikincisidir.Kürtlerin kurtuluşu, emperyalizmin ve bölge gericiliğinin desteğinde yatmıyor.Kürtler kendi güçlerine dayandıkları ve bölgedeki halklarla birleştikleriölçüde kurtuluş sürecini hızlandıracaklardır. Kürt ulusal hareketinin esas rotasıbu olmalıdır. Bu rotada yürümek koşuluyla, elbette taktikler geliştirilebilir,uluslararası koşullardan ve dengelerden, bölgedeki değişimlerden, bölgeyeyönelik hesapları olan devletlerin politikalarından yararlanma yoluna gidebilirler.Ama birincisi olmadan ikincisini yapmak, emperyalist devletlerin ve bölgegericiliğinin oyuncağı haline gelmeyi, gerektiğinde kullanılacak bir güç görülmeyikaçınılmaz kılıyor. Bugüne kadar Kürt ulusal hareketinin burjuva-feodalönderliğinin başaramadığı ne yazık ki budur.Her şeyden önce kendi özgürlüğü için savaşanlar, arkasına emperyalizmialarak iktidara yürümeyi siyaset olarak reddetmelidir. Bu siyaset, halklaraözgürlük yolunu açmaz. Emperyalist politikalara alet olma yolunu açar.ABD'nin Kuzey Irak'ta güvenlik bölgesi oluşturmaya yönelmesinin veKürtleri himayesi altına almaya kalkmasının nedeni bellidir. ABD Tüm Irak'takendi denetiminde bir rejimi işbaşına getirmek için Kürtleri Saddam yönetiminekarşı "koz" olarak kullanma hesabı içindedir. Bu yüzden "insani yardım"136