1lyxiAyTX

zamanı değil" diye reddedilen girişimler, şimdi iktidar partisi tarafından gündemegetiriliyor. Özal, siyasi tutsakların özgürlüğü sorununu "demokratikleş-.me" manevrasının bir unsuru olarak kullanmak istiyor.Ama bunu yaparken, serbest bırakılanların yeniden mücadeleye katılarakdevrimci ve yurtsever örgütlere kan vermesini de engellemeyi amaçlıyor.Böyle bir tehlikenin var olduğunu biliyor. Zindanların kapısını aralamayı, "koşula"bağlama niyet ve hazırlığı, bu tehlikeyi bertaraf etmek istemenin ürünüdür.Egemen sınıfların "af", "cezaların tecil edilmesi", "infaz yasasında değişiklikyapma" vb. yöntemlerle, devrimci ve yurtseverleri "bağışlama" gibi birtutum içine girdiği düşünülemez.. Aksine, onların politikası, devrimci ve yurtseverlerizindanlarda çürütme ve yok etme politikasıdır. Ama nesnel koşullar,bu politikayı sürgit uygulamalarına olanak vermiyor. Toplumsal muhalefetgüçlerinin sıkıştırması, uluslararası demokrat kamuoyunun baskısı dönemdönem farklı politikalar izlemeyi gerekli kılıyor; iktidarlar, siyasal çıkarlarıgereği, oligarşinin devrimci ve yurtseverleri zindanlarda tutması ya datoplu olarak yok etmesi mümkün değildir. Ancak, yıllardır cezaevlerinde tutulansiyasi tutsakların serbest bırakılmasının, sonunda, düzeni vuran bir adımolmasını da engellemek istiyorlar. Zindan kapısından çıkış bu yüzden, "şarta"bağlanıyor; bu yüzden, pişman olma, düzene karşı çıkmama ve mücadeleetmekten vazgeçme dayatılıyor.Zaten Özal, güdülen amacı açıkça ortaya koyuyor. Öyle olmalı ki diyor,cezaları bir defaya mahsus tecil edilip, serbest bırakılanlar, aynı şeyi bir dahayapmaya cesaret edemesinler; eğer yaparlarsa, yeni cezalarına ek olarakeski cezalarını da yatmalı, hiçbir haktan yararlandırılmamalıdırlar. Özal teciledilen cezanın, serbest bırakılanların tepesinde, "Demokles'in kılıcı gibi sallandırılması"ndansöz ediyor.Bunun açık anlamı, "serbest bırakılanlar devrimcilikten vazgeçmezse,hiç merak etmesinler, tekrar çıktıkları yere gireceklerdir, hem de bir dahaçıkmamacasına..." Özal kamuoyuna "pişman olanları affediyoruz" mesajı verirken,mücadeleye niyetli olanları şimdiden tehdit ediyor.İktidar bu manevrayla birlikte kamuoyuna "af görüntüsü altında, 12 Eylülmahkemelerinde yargılanan ve mahkum edilen devrimci ve yurtseverlerinkoşulsuz serbest bırakılması talebini, yani "tutsaklara özgürlük" talebini karşılıyorgibi görünerek, bu konudaki beklentilere cevap verirken; gerek ülkeiçinde, gerekse uluslararası platformlarda kendisini rahatsız eden ve köşeyesıkıştıran sorunlardan birinden de kurtulacağını düşünüyor. Dahası, siyasitutsakların bırakılmasıyla, 12 Eyiül'ün mağdur ettiği insanları "özgürlüğe" kavuşturarak,Türkiye'nin "demokratikleşmesi" yönünde hızlı adımlar attığı havasınıyaymak istiyor. Üstelik bunu, devrimci mücadeleyi etkisizleştirmedebir araç olarak kullanmayı planlayarak... Tabii seçim hesaplarını da hiç unutmuyor.Özellikle belirtilmesi gereken şey, devrimcilerin hiçbir dönemde "affedilmek"diye bir talebinin olmadığıdır. Af, boyun eğip, pişmanlık getirenlerin talebidir.Devrimci ve yurtsever tutsaklar, 12 Eylül zindanlarında yıllar boyu126