1lyxiAyTX

Sayı: 8, 15 Kasım 1990OLİGARŞİNİN ARTAN KRİZİ,TERÖR DEMAGOJİLERİ, SOLUNAYMAZLIĞI VE DEVRİMCİGÖREVLERİMİZBir yanda derinleşmesinin önüne bir türlü geçemediği, geçmek için emperyalistsavaşa sarıldığı milli kriz, 50 milyar dolarla ifade edilen boğaza kadarborç batağı ve IMF'nin dayattığı "İşçiye, memura, köylüye para vermeyin,halk az yesin, az içsin, az tüketsin." direktifleri... Diğer yanda savaşın faturasınıödemek istemediği gibi, 12 Eylül sürecinde kaybettiklerini fazlasıylageri almak için direnen, hak arayışı içinde sokağa inen halk, direnişler, grevler,boykotlar, gös:eriler ve bunların odağına oturan ulusal ve devrimci mücadeleningelişmesi, güçlenmesi ve yaygınlaşması... Oligarşi böyle bir ülkemanzarasını kabullenemiyor.Kriz açmazı, Ozal iktidarına 70 sente muhtaç kalındığı, 3-5 milyon dolariçin Batı kapılarında nasıl borç dilenildiğini hatırlatıyor. "Anarşi", "terör" demagojisiylekaralamaya çalıştığı devrimci mücadele ve toplumsal muhalefet,12 Eylül öncesine dönüş korkusu yaratıyor. Böyle kötü günleri bir daha yaşamakistemiyor. Evren ve Özal'ın sıkıştıkça "12 Eylül öncesine mi dönmekistiyorsunuz?" diyerek, halk ve muhalefet üzerinde kullandığı tehdit ye gözdağısilahı, şimdi Özal iktidarını vuruyor. Bu tehdit ve gözdağının bir anlamıkalmadı. Benzer bir sürecin yaşanmaya başlanmasıyla 12 Eylül öncesinedönmemek için çırpınan, Özal iktidarından başkası değildir.Bütün sorun burada düğümleniyor.Oligarşi bugür grevsiz, direnişsiz, boykotsuz, her denilene kafa sallayan,hak aramayan insanlar ülkesine, "barış"a, "istikrar"a, "huzur"a özlem55