1lyxiAyTX

Sayı: 28,15 Eylül 1991SEÇİM ÇARE DEĞİLTürkiye'de yaşanan ekonomik, sosyal, politik krizin ulaştığı boyut, egemenleriçin yeni bir erken seçimi zorunlu hale getirdi. Düzen her bakımdantıkanmış durumda ve işlemiyor. Ekonominin çarkları durdu, burjuva siyasalsistem kilitlenmiş halde. Emekçi kitleler kendilerine dayatılan koşulları reddediyor,sosyal huzursuzluk büyüyor, toplumsal muhalefet gelişiyor.İşte seçim, tıkanma noktasına gelmiş bu burjuva sisteme soluk aldırmakiçin gündeme getirilen bir "çare" özelliği taşıyor. Aslında bir çare değil, çaresizliğinürünü. Hangi burjuva partisi iktidar olursa olsun, mevcut krizin aşılması,ülkenin egemenler adına "istikrar"a kavuşturulması mümkün değildir.Oligarşinin halkın temel taleplerini karşılayacak ekonomik gücü yoktur. Buyüzden, iktidar olan partinin her gün bilinç olarak gelişen, hakkını aramayayönelen emekçileri zapturapt altına alması, sömürüyü disipline etmesi içinbir tek silahı vardır: Baskı ve gözdağı... Burjuva partilerinin halka vereceğibaşka şey bulunmuyor.Bu anlamda seçimler, ne halkın taleplerini karşılama, ne de mevcut sisteminiçine girdiği tıkanıklığı aşma anlamında bir çare olacaktır. Geçici birsüre için sistemin nefes alması sağlansa bile, seçimler, ülkedeki krizin dahada derinleşeceği, egemenlerin açmazlarının büyüyeceği ve buna bağlı olaraktoplumsal muhalefetin güç ve ivme kazanacağı yeni bir dönemin başlangıcınıoluşturacaktır.Bugün halkın hak arama eylemlerinin geliştiği, işçilerin, emekçilerin 12Eylül'ün üzerine serptiği ölü toprağını bir yana atarak, kitleler halinde ayağakalktığı, devrimci mücadelenin boyutlanarak geliştiği koşullarda yaşıyoruz.Bu koşullarda devrimcilere düşen görev, seçim aldatmacasını teşhir etmek,kitleleri mücadelenin nihai hedefine yöneltmektir.Oligarşi bugün, halka dayattığı seçim oyunuyla "ya kırk katır, ya kırk sa-219