1lyxiAyTX

üyüktür. 3 Ocak günü işçilerin genel grev eylemine, toplumun diğer kesimlerininduyarsız kalmayarak destek vermesi ve eylemi halk kitlelerinin birleşikdirenişi doğrultusunda geliştirme çabaları, kuşkusuz ki olumluluk hanesineyazılması gereken şeylerdir. Ancak devrimciler, daha etkin bir çalışma yürütebilir,katılım oranının daha fazla olması sağlanabilirdi. Kitle potansiyelininbüyüklüğü yeterince görülmediği için harcanan çabalar da sınırlı kaldı. Vebunun sonucu kimi kesimler direniş içinde yer almadılar. Kuşkusuz bunda iktidarıntehdit ve şantaja başvurmasının da payı olduğunu yadsıyamayız.Bugün ülkede yoğun bir kriz yaşanıyor. Bir yanda enflasyon, savaş zamları,işsizlik vb. altında bunalan kitlelerin tüm tehdit, baskı ve zor yöntemlerinerağmen hak arayışına yönelmesi, eylemleriyle iktidarı zorlamaya başlaması,diğer yanda giderek şiddetlenen oligarşi içi çelişkiler... ANAP, kitlelerintepkisine hedef olmak yanında, burjuva muhalif güçlerle, orduyla, kimi işverenlerlede çatışıyor. İktidar aygıtı içindeki çatışmalar ciddi boyutlar kazanmışdurumda Devlet içindeki değişik güç odakları birbirini kollayarak karşılıklıhamlelerle köşeye sıkıştırmaya ve etkinliğini artırmaya çalışıyorlar. Ordu,MİT, polis, bürokrasi, tekelci sermaye örgütleri vb. bu çatışmanın ve mücadelenintüm şiddetiyle sürdüğü alanlar olmaya devam ediyor.Krizin derinleştiği ve burjuva kampta iktidar savaşının tüm şiddetiyle sürdüğümevcut koşullardan devrimciler azami ölçüde yararlanmayı bilmelidirler.Burjuva muhalefetin, ANAP'ı seçimlere zorlama ve iktidardan düşürmehesapları yaptığı bugünkü süreçte, kitlelerin iktidara yönelik tepkisini kendisiyasi amaçları doğrultusunda kullanmak ve kitle hareketini kendi güdümündetutmak isteği ve çabası içinde olduğunu unutmadan, devrimciler, işçi eylemlerinive halk hareketini devrim rotasına sokmak için her zamankindendaha çok çaba göstermelidirler. İşçilerin ANAP yerine SHP ya da DYP iktidarıveya bu iki burjuva partinin koalisyon hükümeti kurmaları için yürütülmesinerazı olunamaz. Bugün yeterli etkinlik gösterilmediği ve kitlelere devrimcialternatif sunulamadığı için burjuva-siyasi partiler, işçi ve emekçi kitlelerineylemlerini iktidar olmak için seçim yatırımına dönüştürebiliyorlar.Devrimciler kitlelere seçimin çare olmadığını, sömürü ve baskının sonaermesi için, onur yaratıcısı olan bu düzenin yıkılması gerektiğini, bunun tekyolunun da devrim olduğunu ısrarla anlatmak ve kavratmak zorundadırlar.İşçilerin ve halkın eylemi;-12 Eylül yasaklarına son verilmesi ve 12 Eylül suçlularının yargılanması-Tüm tutsakların serbest bırakılması-Tüm özgürlükleri güvence altına alacak demokratik bir anayasanın yapılması-NATO'dan ç kılması ve her türlü bağımlılık ilişkisine son verilmesi-Kürt halkının kendi kaderini özgürce belirlemesi-Arap halklar na yönelik savaş politikasına son verilmesi, talepleri ekseninde yönlendirilmeli, kitleler Bağımsız ve Demokratik Türkiye için yürümelidirler.Devrimcilerin kitlelere vermesi gereken bilinç bu olmalıdır. Görev, kitleleri devrimci şiarlarla buluşturmaktır, çalışmalarımızın ana halkasını buoluşturmalıdır.83