1lyxiAyTX

caddeleri doldurdular. Günlerdir tek bir ses olarak bağırıyorlar: "ZonguldakÖzal'a Mezar Olacak!"Maden işçilerinin grevi tüm Türkiye'ye ışık tutarken ülke çapında güçlübir yankı da buldu. Bu direniş geniş kitlelere, nasıl mücadele etmek gerektiğiniöğretmekle kalmadı, yarattığı meşruiyet zeminiyle tüm kesimlerde eylemegeçme arzusunu güçlendirdi. '89 baharından bu yana salonlarda, sokaklarda,meydanlarda, fabrikalarda yankılanan "İşçiler El Ele, Genel Greve"sloganı ete kemiğe büründü, bir eylem sloganı haline dönüştü. İşçi sınıfınınbaşına çöreklenmiş sarı Türk-iş yöneticilerini kapana sıkıştırdı ve artık onlarda daha fazla kaçamayacaklarını anladılar.Yaygınlaşan grevler ve Türk-İş'in kararı, geniş kitleler nezdinde eylemegeçmenin meşruiyet zeminini yaratmıştır. 12 Eylül yasalarının engelleyici niteliği,daha fazla etkili olamayacaktır. İktidara olan tepkisini ortaya koymakisteyen kitleler, bu meşruiyet zemininde harekete geçirilebilir, iktidara karşıhalkın genel bir direnişi, bir meydan okuması gerçekleştirilebilir. Bunun zeminioluşmuştur, olanakları da vardır. İşçi hareketinin devrimci alternatifinkendini güçlü olarak hissettirmemesi sonucu burjuva muhalefetine yedeklenmişolması ve burjuva muhalefetin de tüm gücüyle bunun için çalışmakta olduğugözardı edilmeden, kitlelere yönelmek, burjuva muhalefetin etki alanınıdaraltmak ve devrimci şiarları yaygınlaştırmak gerekiyor.Devrimcilerin görevi, 3 Ocak'ı işçilerin genel grev günü olmakla sınırlandırmayarak,tüm halkın birleşik genel direniş gününe dönüştürmektir. Öğrencilerboykot ilan ederek, memurlar işbaşı yapmayıp, genel greve katılarak,esnaflar kepenk kapatarak direnişe katılmalıdır. O gün, taşıtlar işlememeli,okullar eğitim yapmamalı, işyerleri açılmamalı... kısaca hayat durmalıdır. 3Ocak, emek güçlerinin en geniş dayanışmasının sergilendiği, birleşik bir eylemiçinde bir araya geldiği gün haline getirilmelidir."Olmaz", "Başaramayız" gibi düşünceler yanlıştır. Bu en hafif nitelemeylekitlelerdeki potansiyeli görmemek, tepkilerin boyutlarını algılayamamaktır.Bir kez kitlelerin içine girilmeye, genel direniş için ajitasyon-propaganda yoğunlaştırılmayagörülsün, "Başaramayız" düşüncesinin ne denli yanlış olduğuanlaşılacaktır.Devrimci Gençliğin YÖK'e ve emperyalist savaşa karşı gerçekleştirdiği 6Kasım boykotu yeterince öğreticidir. Gençlik, devrimcilerin çağrısına ilgisizkalmamış, taşıdığı potansiyelin büyüklüğü bu eylemle çarpıcı biçimde ortayaçıkmıştır.Kitlelerin eyleme geçme konusunda korkuyor olması, meşru zeminarayışı içinde bulunması, kendi çıkarlarını düşünerek hareket etmesi doğaldır.12 Eylül'ün etkilerinin hala güçlü olduğu ve devrimci bir alternatifin olmadığıkoşullarda kitlelerden başka türlü davranması beklenemez. Doğal olmayan,devrimcilerin her şeyi bir anda değiştirmeyi ve kısa vadede sonuç almayıdüşünmesi, bunu başaramayınca karamsarlığa düşmesidir. Siyasi mücadelenindüz bir hatta ilerlemediği, inişli-çıkışlı süreçler içerdiği ve enönemlisi inatçı ve sabırlı çabaları gerektirdiği unutulamaz. Bu mücadeledeyakalanan momentlerin iyi değerlendirilmesi gerektiği, aksi halde kitlesel mü-64