1lyxiAyTX

onun küçük ayrıntıları, hayatın küçük zorunlulukları tarafından sürüklenen biryaşam, ya da inançları, değerleri, bunları elde etmedeki hırsı gündelik hayatınher noktasına yansımış, mücadeleci, yaratıcı bir insan tipi. Aradaki fark,milyonları atalet cenderesine aldığı ölçüde bu sistemin işleyişinde çıkarı olanlarınişine yarıyor; diğer yanıyla ise "boşa geçen her zaman kayıptır, fazladanharcanan enerjidir" diye düşünen, yüzü geleceğe ve kazanmaya dönük yaşambiçimiyle çarpıcı bir karşıtlık ortaya koyuyor.Asıl mücadele bir anlamıyla bu cephede veriliyor. Binlerce yıllık ezilmişliğin,baş eğmenin, kaderciliğin uykusundan insanları uyandırma, bu geçmişinherkese bulaşan tortularından arınmak, inatçı bir mücadeleyi, amaçlarımızdave ilkelerimizde ısrarlı olmayı gerektiriyor.Çürüyen, tükenen, ama ayakta durmak için inat eden bir yapıyı yenisiyledeğiştirmek ondan daha inatçı, her şeyiyle mücadeleye motive olmuş insanlarıöne çıkarıyor. Bu noktada disiplin özel bir önem kazanıyor. Ve gündelik'hayatın her noktasında yaşam biçimimizde tutarlılığın, özsaygının, verimliliğinve amaçlarına sıkı sıkıya sarılmanın denek taşı olarak karşımıza çıkıyor. Gerçekbir bilinç unsuru niteliği taşıyor.Disiplini bu şekilde kavramadan, onu kendi yaşamımızda içselleştirmeden,bilinç unsurunu irade eğitimi olarak algılamadan, daha ötesi hedefe varmak,sonuç alıcı olmak ilkesiyle özdeşleştirmeden başarmak, ileriye yürümekmümkün olmuyor. Her sistem, her sınıf kendi geleceğine sıkı sıkıya tutunduğuölçüde kendi disiplinini yaratıyor. Gerici sistem bütün toplumu kendine yabancıbir disiplin altında tutarak varlığını sürdürürken, özgürlüğün insanları dainsanı kendi yaşamının efendisi yapan bambaşka bir disiplin üzerinde yürüyorlar.Bu ikisi arasında, disiplin, dıştan dayatılan bir zorlama, üstesinden gelinemeyenbir sıkıntı olarak kaldığı sürece, yani ilkelerimizle yaşam ve çalışmabiçimimiz arasındaki tutarlılığı ifade eden özdisiplin olayı haline gelmedikçe,gelişigüzel bir yaşamı beraberinde getiriyor. Ne kadar iyi niyetli olursa olsun,bu disiplini inşa edemeyen birçok insan farkına varmaksızın sistemin disiplinininkıskacına giriyor, ona teslim oluyor. Bu noktada mücadele insanlarınındisiplini büyük önem taşıyor. Ve akıntıya kürek çekmek anlayışından, bilinçliinsana yakışmayan rehavet geleneğinden hızlı bir kopuşu dayatıyor.Sistemin temsilcileri, sömürüde, yağmada, ihanet pahasına hak etmediklerizenginliklerin göbeğinde bencilce yaşamakta inatçıdırlar. Sömürüden, kişiselçıkardan, eşitsizlik ve her türlü adaletsizlikten gıdasını alan sistem, halkasopa zoruyla önüne konulan pek çok kural dışında oldukça köklü bir disiplinide dayatıyor. Bu disiplinin aracını sermaye, amacını da kâr oluşturuyor.Sermaye öylesine büyük bir disiplin aracı ki, her gün ve her gün milyonlarcainsanı kendi belirlemedikleri, kendilerine ve emeklerine yabancı bir yaşamınkıskacı içinde yaşamaya zorluyor. Milyonlarca insanı onlara yabancı tek biramaç için, emeklerini sömürerek kâr elde etmek için bir araya topluyor. Herşeyiyle bu amaca göre belirlenmiş bir yaşamın içine kitleleri hapsediyor, ilişkilerini,adetlerini, alışkanlıklarını, hatta nasıl düşünmeleri gerektiğini belirtiyor.Sermayenin bu fabrika içi disiplini, işyeri dışında da "yaşamak için yarın yineemeğinin karşılığını alamamaya hazır" köleler olarak aynı cenderenin içinde177