1lyxiAyTX

Sayı: 36,15 Ocak 1992DEVRİMCİ EYLEM MÜCADELENİNZEMİNİNİ GÜÇLENDİRMELİDİRTarih boyunca şiddet daima sınıfsal bir içerik taşımıştır. Hiçbir zaman da ezilenlerintercihi olmamıştır şiddet... Tarihte şiddeti ilk kullananlar egemenlerdir. Şiddetibaşlatan, durmaksızın üreten ve ezilenleri şiddete başvurmaya zorlayanlar da,ezilenlere çözüm olarak kendi ürettiklerinin dışında başka bir seçenek bırakmayanlarda onlardır. Kimi zaman araçlar aynı gibi görünse de farklı amaçlar için kullanılırlar.İkisi de şiddet olmakla beraber, ezen ve ezilenlerin şiddeti arasında hembiçim, hem de içerik bakımından temel bir ayrım vardır. Şiddeti uygularken, silahlar,bombalar kulanılsa da o silahları kullananlar, kullanma biçimleri, silahları hedeflereyönelten politikalar, yöneldikleri hedefler birbirlerinden farklıdır. Şiddetiniçeriğini de şiddeti uygulayanların kimliği ve politikaları belirler. Egemenler her zamankendi şiddetlerini meşru göstermek, ezilenlerin şiddetini ise mahkum etmekçabası içindedirler. Bu gerçek yüzyıllardır böyle sürüp gitmiştir. Ancak yalnızca ezilenlerinşiddeti tarihsel bir haklılığa ve meşruluğa sahip olmuştur.EYLEM AMAÇ MI, ARAÇ MI?Devrimciler için eylem araçtır. Ama sınıf perspektifinin yitirildiği yerlerde eylemlergiderek politikanın araçları, sürdürülüş biçimleri olmaktan çıkıp amaçlaştırılabilirler.Politika silahlara kumanda edeceği yerde, giderek, silahlar politikaya kumandaetmeye, her şey eyleme göre belirlenmeye başlar. O zaman, ne olursa olsuneylem yapma, cevap verme, misilleme yapma mantığı eylem çizgisine egemen olmayabaşlar. Eylem amaçlaşır. Gerçek amacın yitirildiği, onun yerini eylemin aldığıkoşullarda ise devrimci bir sonuç yaratılamayacağı gibi, aksine daha önce kazanılanlarıda kaybetmek söz konusudur.Devrimci radikalizmin özünü korumak, onu proletaryanın iktidar savaşımındabu savaşımı güçlendiren güçlü bir silah haline getirmek ancak doğru bir bakış açı-305