1lyxiAyTX

kımız devrim istiyor, birlik istiyor. Elimizi çabuk tutalım, gibi yaklaşımlar, sankikısa sürede buralar gerçekleşecekmiş gibi bir anlayıştan doğmaktadır.Cephe önerisi yakın devrim hayallerinin bir ürünüdür. Yakın devrim hayalleri,bilindiği gibi, küçük burjuva bir değerlendirme olup, uzun yıllar yorucu ve güçbir mücadeleyi göze alamamakla çakışıyor."Siyasi tespitlermizde ciddi olmalıyız. Bir politik tespitin hayata geçemeyeceğinibile bile (doğru olan tespiti de bir kenara bırakarak) sanki bugün yarınolacakmış gibi halka ve devrimcilere sunmak ciddilikle bağdaşmaz. Buciddiyetsizliğin temelinde oportünist, revizyonist grupların hayat karşısındaiflasları yatmaktadır." derken ne ölçüde haklı olduğunu göstermiştir. Yurtdışı.Cephesi ne kadar t üyük gürültüyle kurulduysa, o kadar sessizce dağılıp gitmiştir."Sol Birlik"in 02 de birbirinden farklı olmayan, SBKP çizgisine bağlı veSBKP'nin de itmesiyle reformist-revizyonist parti ve örgütlerden oluşması dabu gerçeği değiştirmemiştir. Onlar da ömürleri biraz daha fazla olmak koşuluyladağılıp gitmişlerdir.SOL, BİRLİK İÇİN ÖZGÜCÜNE GÜVENMELİ, KENDİ AYAKLARIÜZERİNDE DURMAYI ÖĞRENMELİDİRAslında birlik adına yapılan bütün bu girişimlerin birliği yaz boz tahtasınaçevirmesi, solun sınıfsal konumuyla doğrudan ilgilidir. Sol, henüz küçük burjuvakabuğunu çatlatamamış, özgücüne güvenerek kendi ayakları üzerindehareket etmeyi öğrenememiştir. Kendisine "proleter devrimci", "İşçi sınıfınınöncüsü", "devrimci komünist" payesi veren bütün oportünist siyasetler nederlerse desinler, tu objektif bir gerçekliktir ve solda birlik konusunda tavıralışları bir yerde bunun mihenk taşıdır.Devrimci dalganın kabardığı 12 Eylül öncesinde burunları bir karış havada,solda her şeye hükmetmeye kalkanlar, "Ya benim etrafımda birlikolursunuz, ya da siyaset yaptırmam." diyen ve kendi dışındaki solu, cepheninnüveleri olarak gördüğü Direniş Komitelerinde birliğe zorlayanların tavrı,küçük burjuvazinin güce tapan ruh halinin tipik bir yansımasıydı. Güçlü olduğudönemde so u kendi etrafında birliğe zorlayanlar, doğru çizgi tektir,doğru çizgi biziz diyerek sağa sola çalım satanlar, 12 Eylül yenilgisiyle birlikte,soldan sağa savruldular. Keskin söylemleri yok oldu gitti. Bu kez, yenilgininortaya çıkardığı küçük burjuva ruh hali, kendine güvensizlik ve güçsüzlükpsikolojisi öne çıktı. 12 Eylül faşizmi karşısında ideolojik-politikçizgilerive solda birlik dahil o her şeyi çözümleyecek Direniş Komiteleri dayatmalarıiflas etmişti İşte bu ruh hali içinde "Solda birlik sağlansaydı yenilmezdik."diyerek güçsüzlüklerini ve özgüçlerine güvensizliklerini gizlemekiçin, hiçbir ilke gözetmeksizin, pragmatist bir yaklaşımla her türlü ideal birliklerinpeşinden koşmaya başladılar. Artık doğrutek değildi, muhtelifti...Devrim bir siyasetin tek başına altından kalkabileceği bir iş olamazdı... Hersiyasi çizginin doğruları vardı ve devrim bu siyasi çizgiler ve doğrular birleştirilerek,tek bir siyasi çizginin öncülüğünde değil, hep birlikte, kimse öncülükmisyonunu yüklenmeden gerçekleşecekti... Solda, 12 Eylül yenilgisi49