1lyxiAyTX

tika olarak benimsemiş olanlar, bugüne kadar kendi örgütlülüklerini bile sağlayamamışken,demokratik muhalefeti örgütleyip, sözcülüğünü yapmaktan,solun kendi birliğini sağlamaktan söz ediyorlar. Özünde ise içinde bulunduklarıaçmazı ve bunun üstesinden gelebilecek ruh ve dinamizmden yoksunluklarını"sol" ve aydın potansiyele dayanarak aşmayı amaçlıyorlar.Yazıda ve derginingenelinde, ülkemizdeki sınıf mücadelesinin geleceğineilişkin çizilen karamsarlık tablosu içinde kaybolan söz konusu "iddia" ve"çağrı"yı bir kenara bırakırsak, şekilsizlik, sübjektivizm, kendine güvensizlikve karamsarlığın sınırlarını çizdiği oldukça trajikomik bir görünüm çıkıyor ortaya.Gerçekte yıllardır demokrat ve kendiliğindenci bir siyasi çizgiyi aşamayıp,demokrat olmayı benimseyen derginin daha ilk sayısında, üç sayfa boyunca"Bugün Demokrat Olmak Zor" diyerek bunun teorisini yapan ve herkesinkendisini "Ben gerçekten demokrat mıyım, değil miyim?" diye sorgulamasınıisteyen M.Pekdemir ve savunduğu anlayışın başını çektiği "Demokrat!",tam anlamıyla, sözünü ettiğimiz kesimin ve genelde statükocu-reformist küçükburjuva aydınların ruh halini yansıtıyor.NİÇİN "DEMOKRAT"!?M.Pekdemir'e göre, "sosyalistlerin önce ve mutlaka Demokrat!" olmalarıgerekiyor. Zaten bunun için de demokratlık bayrağı havaya kaldırılıyor. Pekiama neden? Sosyalist kavramı yara bere aldı diye "demokratlığa mı soyunmakgerekiyor? Bugün "demokrat" adı, "sosyalist" adından daha mı saygın,daha mı az eskimiş?Evet, bugün "komünistlerin sosyal demokrat olduğu bir dünyada, demokratlarınşovenleştiği bir Türkiye'de" yaşıyoruz. Ama bu, sosyalizm bayrağıyerine "demokrat" bayrağını yukarıya kaldırmanın nedeni olabilir mi? Aksine,böyle bir dünyada ve Türkiye'de sosyalist kimliği öne çıkarmak, sosyalizmbayrağını yukarı kaldırmak önem taşıyor. Dünya ölçeğinde kapitalizmin güçkazandığı, sosyalizmin gerilediği bir süreçte, her şeye rağmen kendi kimliğindediretmek, mevcut dalgaya karşı koyarak sosyalist değerlere ve gelenekleresahip çıkmak, sosyalizmi bütün yanlış imajlara rağmen savunabilmekve onun gerçekte ne olduğunun anlaşılabilmesi için çaba göstermekanlamlıdır. Ve tarih bugün devrimcilerin önüne bu zor görevi koymuştur.M.Pekdemir her ne kadar "Sosyalizmin çöktüğünün ilan edildiği bir dünyada,asıl olarak sosyalizmi savunabilmek gerekir." diyorsa da, benimsediklerikimlik hiç de sosyalizmin savunuculuğuna uygun düşmüyor. Demokratlıküzerine üç sayfa eveleyip gevelemesi de bu sıkıntının varlığını ortaya koyuyor.Açıkça ifade edilemeyen ama "Demokrat! Muhalefet" başyazarının satıraralarında dile getirdiği görüşlerden az çok anlaşılabilecek bir sıkıntıdır bu.Devrimci bir siyasal mücadele ve örgütlenme çizgisi yerine, meşruiyet temelindeküçük burjuva aydınlarının benimseyeceği bir siyasal çizginin savunulması,ister istemez bu çizgiye uygun bir kimlik yaratmayı gerekli kılıyor. Buanlamda, "Demokrat!" adı durup dururken seçilmiyor, bir ideolojik tercih sorunuolarak gündeme geliyor.14