1lyxiAyTX

ken, doğal olarak yanlış buldukları görüşleri eleştirecekler, gerektiğinde polemikde yapacaklardır. Sosyalist bir yayın organı böyle bir işleve sahip olmakzorundadır. Ama Demokrat! Muhalefet bunu yanlış buluyor. Bu anlayış"birlik" adına şekilsizliği, uzlaşmacılığı, kendi doğrularına inançsızlığı ifadeetmiyor mu? Sosyalist bir yayın organı kendini sadece burjuva ideolojisiylemücadele etmekle sınırlayabilir mi?DY çevresinin bugün içinde bulunduğu durum dikkate alındığında, buçok daha önem kazanıyor. Öncelikle kendi çizgisini geçmişi ve bugünü ilenetleştirmek ihtiyacı içinde bulunan bu çevrenin, daha iç ideolojik birliği bilesağlayamamışken, ideolojik mücadeleyi burjuva ideolojisine karşı çıkmakdüzeyinde ele alması ve bununla sınırlaması, ister istemez başka şeyleri dedüşündürüyor. Acaba başka şeylere hazırlık mı yapılıyor? Demokrat! Muhalefetbu hazırlığın bir adımı mı, yoksa başka bir şey yapamama çaresizliğininürünü olarak ortaya çıkan bir "çare" mi?GEÇ DE OLSA "İŞÇİ SINIFI" YENİDEN KEŞFEDİLDİ!71 sonrası cezaevine girip çıkan "Kurtuluşluları hatırlatırcasına, '80'liyıllar boyunca hiçbir şey yapmayıp, sonuçta cezaevinde işçi sınıfını "keşfeden"M.Pekdemir ve savunduğu anlayış, bu konudaki ilk yazılı "öngörülerindenbirisini, İşçilerin Sesi dergisi için yaptığı röportajda, "İşçi hareketi, kuşkuyok ki, toplumsal muhalefetin ekseni olacaktır." diyerek bildirmiş ve bu arada"devrimci hareketin, her on kadrosundan altısını işçi sınıfı içerisinde çalıştırmasıgerektiği" fetvasını vermişti. Kendiliğindenciliğe tapan, iradi olarak siyasibir pratik ve faşizme karşı kararlı, militan bir mücadele çizgisi geliştiremeyenlerin,işçi sınıfının kendiliğinden nitelikli mücadelesine bel bağlaması vebunun teorisini yapması, dünya ve ülkemiz solunda on yıllardır yaşanan vekökleri küçük burjuva sınıf özelliklerinde yatan bir handikaptır. Bu anlamda,M.Pekdemir ve savunduğu anlayış sahipleri oldukça geç kalmış sayılmalıdır.Ancak yine de, yazıda yılların revizyonist-reformistlerini aratmayan birüslupla, "Artık, bu ülkenin solcularının da 'merhaba proletarya' diyerek", "sınıfınçağrısına uyması gerek"tiği yüksek sesle ifade ediliyor. Ve hala, buköhnemiş düzenden kurtuluşun ancak işçi hareketinin toplumsal muhalefetinekseni durumuna gelmesiyle gerçekleşeceğini göremeyen ve "kör olmayı istemektenbaşka bir kaçış yolları kalmayan", "sorumsuz solcular"a kızıyorM.Pekdemir:"Bugün için potansiyel olarak işçi muhalefeti güç kazanabilir bir yönelimtaşımakta ise de, çeşitli yönlerden çekiştirilerek takatten düşürülüyor ve patronuyla,bir kısım sorumsuz solcusuyla, güçsüzleştirilmesi için pek çok şeyyapılıyor..."Bu satırları yazanların işçi sınıfı içindeki varlıklarını ve çalışmalarını doğrusumerak ediyoruz. "Sorumsuz solcular"la kimleri kastettiklerini bilmiyoruzama işçi sınıfı içinde hiçbir ciddi devrimci faaliyet yürütmeden, sınıf adınakonuşup, yüksek perdeden ahkam kesenlerin sadece kendileri olmadığı kesin.Bugün DY çevresinin kendilerinden çok önce işçi sınıfını keşfetmiş "ka-16