1lyxiAyTX

Siyi: 32, 15 Kasım 1991PROGRAMLELIĞIN OLMADIĞI YERDEVERİMLİLİK BEKLENEMEZ"Bütün gün bu işle ilgilendim, ama bir türlü yapılacak olanı yapamadım,sonuç alamadım. Oysa başka bir işle de ilgilenmiyorum, yine de işlerinönünden değil, arkasından koşturuyorum. Verimli olamıyorum. Halbuki, başkabir işe de enerji harcamıyorum. Hem çalışıyorum, hem verimli olamıyorum.Bu nasıl oluyor anlayamadım..." diye başlayan sesli ya da sessiz düşünceer pek yabancımız sayılmaz. Bazen sıkça bazen de seyrek aralıklarlabu düşünceler çoğu kez misafirimiz olmuştur...Biıtün zamanımızı ayırdığımız, hatta enerjimizi verdiğimiz bir işin, birçokdururrdaki sonucu verimsizlik ve yetersizlikle karşılaşabilir. Başlayıp bir türlübitmek bilmeyen ya da sonucu harcanan çaba ile ters orantılı olan işlerinsergilediği örnekler, aslında azımsanamayacak boyuttadır. Bunun günlük yaşamdakianlamı ise, su gibi akıp giden, hovardaca harcanan zaman ve verimalınamayan, istenilen sonuca varılmayan işlerdir. Genel görevlerin, günlükişlerin "rayına oturmaması" yakınması da, aslında bu gerçeğin diğer biryüzüdür. "Zamanında" ya da "yeterince" yapılamayanlar da bunun dışındadeğildir."Ktlelerden kitlelere" ilkesinin hayata geçmesinde güçlükler ve sıkıntılarçekildiğinin gizli saklı bir yanı yoktur. Mücadelenin genel seyri içinde tartışmasız öneme sahip bu kuralın, yaşamda gerçekleşmesinin önünde elbettedaha soyutlanması gereken birçok genel-teorik neden vardır. Ancak, günlükişlerin gerçekleşmesindeki başarı ya da başarısızlıkların da bundan daha azöneme sahip olduğu söylenebilir mi?Aslında bu durum, sadece belirli saflarda değil, toplum genelinde, yaşantınınhemen her aşamasında görülen, ortaya çıkan bir olumsuzluktur. Bu yanıylada, gerek toplumsal işleyişte, gerek saflarda "boşa harcanan emeğe"ve "verimsizliğe" yol açar. Bunun nedenleri, felsefi ifadesini kapitalizmin yarattığıkültürel özelliklerde ve yine kapitalizmin ideolojik yönlendirmesindebulur. Hantallık, atalet, bütün benliğinle yapılana uyum sağlayamama, adapteolamama, kendini verememe, adamsendecilik, programsızlık, disiplinlebarışık olamama, rasyonel çalışmayı bilmeme vb. ise günlük yaşamda görülennedenler arasında yer alır.Zaman titizce kullanılması gereken bir kavramdır. Çünkü zaman bir kezakıp gittiğinde, onu tekrar geri getirmek olanaksızdır... Zamanın kimseyi beklemeksizinyoluna devam eden bu vurdumduymazlığı onu, insanın gözbebeğigibi koruması gereken bir köşeye oturtur. Zaman, ne "ah"ları "valfları dinler,ne de eksik kalan, yapılamayan işlerin tamamlanmasını bekler. O, duraksamaksızınyoluna devam eder. Çoğu kez nasıl geçip gittiği bile belli olmaz.C), ne "ertelemeye" gelir, ne "oyalanıp durmaya", ne de "bugünün işiniyarına bırakmaya"... Çünkü, yarın da ondan sonraki günler de aynı biçimdeyoluna devam eder gider.270