1lyxiAyTX

Sayı: 38,15 Şubat 1992HALKI KIRMAKLA YENMEKAYNI ŞEY DEĞİLDİRÜlkeyi yönetenlerin 30 yıl gibi uzun bir zaman diliminden bu yana iktidaruygulamalarında baş sıraya oturttukları konu hiç değişmedi: "Ülkenin huzurve güvenliği." Bu sözü o kadar dillerine doladılar ki, bununla yatıp, bununlakalkar oldular. Huzur ve güvenlik her yeni gelen yönetimin baş sorunu idi. Neyapıyorlarsa, ne ediyorlarsa onun içindi. Halka ve ülkeye elbise biçer gibi modellerbiçtiler. Denediler, bozdular, yenilerini biçtiler. Askeri darbeler tezgahladılar,yüzlerce hükümet değiştirdiler, anayasaları, yasaları yaz-boz tahtasınaçevirdiler, pay-ı tahtlarının büyük bölümünü sıkıyönetimlerle, olağanüstü hallerle,kararnamelerle geçirdiler. Her şeyi yaptılar, denediler. Arjantin modeli,Güney Kore modeli, IMF reçeteleri, CIA, Pentagon direktifleri, işkence ve kirlisavaş eğitiminden geçmiş sıkı emniyetçileri, büyük sermayenin zirvesinde,Amerikancılığın kucağında yetiştirilmiş ısmarlama politika reisleri, bunların aileve her türlü çıkar efradı kâr etmedi. Bir türlü ulaşılamayan, garip bir histeriydihuzur. Bir tek kendilerine ve düzenlerine toz kondurmadılar. Huzursuzluğunve güvensizliğin kaynağı aslında onlara göre halktı. İşçiler huzuru bozuyorlardı.Sendikaları biçildi, hakları çöpe atıldı. Öğrenciler anarşiye alet oluyorlardı,üniversiteler polis kışlalarına çevrildi. Memurlar, devletin güvenliğiiçin nifak, hazinesi için yük oluyorlardı. 617'ye zincirlenmiş kapıkulları halinegetirildiler. Emekçi köylüler, bir eski zaman çarıklı erkanıydı, varı yoğu tükettilerdiye yollara düşüp, kargaşa çıkarmaya hakları var mıydı? Büyük şehirlerinyüzde 70'ini oluşturan gecekondu halkı, yoksulluk, işsizlik, nizam-intizamsızlıklaanarşinin kaynağı oluyordu; onlar da güvenliği tedirgin edilen devletinhedefi haline geldiler. 70 yıllık geleneksel politikanın böldüğü Kürt halkı bölücülükyapıyordu, 20 milyon insanın yaşadığı bölge bu politikanın sonuçlarına318