1lyxiAyTX

ırakmaya benziyor. Aynı zaaf, elde hazır olanları harcayarak gedikleri kapatacağımdiye bütün cephelerini birden zayıf düşüren bir orduyu yenilgiyesürüklemeye de benzetilebilir.özel çıkarın, kişisel mülkiyetin olmadığı yerde, yaratıcılığın ve inisiyatifintükeneceği, verimliliğin düşeceği iddiasının öteden beri burjuva ideologlarınöne sürdüğü boş bir palavradan ibaret olduğu biliniyor. Çünkü kişisel kazançhırsının kamçılayıcılığı denen şeyin, aslında var olan toplumsal kaynaklarınve ceğerlerin hep birilerinin başkaları aleyhine elde etmesi olduğu çoğu kezgözden kaçırılır. Ne var ki, devrimcilerin kullanımındaki olanakların verimsizçalışmasının, geliştirilmemesinin, çarçur edilmesinin bu burjuva önyargılarıhaklı çıkarmaya prim verdiği de bir gerçektir.Zamanında mücadelenin olanaklarını atıl, verimsiz kullananların, hatta işlemeyecekhale getirenlerin, özel kazancın yaşamına girdiklerinde, nasıl itinalıve çalışkan olduklarının örnekleri sık sık verilir. Oysa, ortada temel bir yanılgıolduğu unutulur. Yaratıcılık noksanlığı ve üretici olamamanın kolektivizmdendeğil, aksine kolektivizm eksikliğinden, hayatı her şeyi ile mücadeleyesahiplenme kafasıyla değerlendirememeden kaynaklandığı görülmez. Kafalarındabireysel inisiyatifi halkın her anlamda mücadeleye kazanılması, onlarırkolektif emek, çaba ve desteklerini seferber ederek, mücadelenin olanaklarınınyaratılması yönünde kullanmayı canlandıramayanlar, bu sınırsızgücün farkında olmayıp, yeteneklerini ve inisiyatiflerini harekete geçirmedenkendi kalıplarına gömenler, elbette, kişisel kazancın peşine düştüklerinde"başarılı" olacaklardır. Dolayısıyla, hazırcılığın, var olanın kıymetini bilememerintemelinde yine birey düşüncesi, "hep bana" anlayışı bulunmaktadır.Kitleler, mücadelenin dayanabileceği, güvenebileceği tek kaynağı oluşturuyor.Kitleler içinde kök salan bir hareket için, yani bilinçli bir davanın kaynaştırdığıörgütlü bir halk için binlerce, on binlerce insanın dikkatinin, maddimaneviçabasının oluşturduğu potansiyele dünyada başka hiçbir güç sahipbulunmuyor. Mücadele asıl olarak bu potansiyele dayanabildiği ölçüde, egemenlerinördüğü olanaksızlıklar çemberini aşabiliyor, kendi ayakları üzerinedikilebiliyor. O yüzden, günlük hayatta sıkıntısını çektiğimiz pek çok-şey, sayısı;:olanak, aslında çevremizde, belki yanı başımızda duruyor. Ama onlarauzanmak için biraz kımıldanılmadığı, her gün içinde yaşadığımız insanlarıngönüllü katkıları ve sahiplenme tavırları haline getirilmediği sürece de daimauzakta bekliyor. Gökten çare bekleme alışkanlığının açmazı da buradankaynaklanıyor.Ekonomik araçlarda, politika üretmede, ideolojik eğitimde hazırlopçulukdevrimcilerin sahip olduğu yaratıcı geleneklerle şimdiye kadar daima tersdüşvü. Bugün mücadelenin insanları adalet, özgürlük ve emeğin kurtuluşuiçin yeni bir dünya, yeni bir insan yaratmanın fedakarlıklarına, coşkusunakendilerini adamışken, üretici ve yaratıcı olmada da halka örnek olmanın sorumluluğunutaşıyorlar.* * *250