1lyxiAyTX

ir noktada yoğunlaştırmaktır. Buna karşın biz, olanaklı ve gerekli olan koşullarda,aynı eylem içinde bile (örneğin kitlesel bir mitingde) farklılıkların ortayakonmasına karşı olmadık. Ve herkesin bizimle birlik, yaparken, ayrıcakendi bağımsı;: siyasi eylemini örgütlemesini, özgür ajitasyon ve propagandayapmasını doğal gördük. Biz, güç ve eylem birliğinden, ortak yapabileceğimizşeyleri birlikte yapmayı, yapamayacaklarımızı ayrı yapmayı anlıyoruz.Birlik yaparken kimseden ideolojik görüşlerinden taviz vermesini istemediğimizgibi, kimse! de bizden bunu talep edemez. Güç ve eylem birliği, asgaribir ortak zemine sahip olmadan zaten gerçekleşemez. Ama ortak yapılabilecekşeylerde, farklılıkları ortaya koymayı "zorunlu" görenlerle aynı düşünmüyoruz.Adı üzerinde "ortak" olabilecek şeyler, karşılıklı tavizlerle uzlaşmayavarılan şeylerdir. Birlik yapmanın anlamı da budur. Her platformda farklılıklarıortaya koymayı adeta bir zorunlulukmuş gibi kavramak, birliğin özüne veamacına aykırı bir davranış biçimidir.Bugün oportünizm "ajitasyon, propagandada serbestlik, eylemde birlik"derken, Lenin'n ittifaklar sorununa ilişkin ortaya koyduğu genel ilkenin içeriğiyleuzaktan yakından ilgisi olmayan bir yaklaşım sergiliyor. Lenin'in belirttiğisiyasi eylem özgürlüğünü, devrimci eylem içinde "eylem" yapma özgürlüğüolarak yorumlayıp basitleştiriyor. Oportünizme göre her devrimci eylem,kitlelerin katıldığı her gösteri, kendi ajitasyon ve propagandasını yapacağıbir eylem alan dır. Kimse onun "siyasi eylem özgürlüğünü" kısıtlayamaz! Eyleminbir devrimci grup ya da bir platform tarafından (kendisi içinde olsun yada olmasın) düzenlenmiş olması fazla önemli değildir. Kendisinden, eyleminiç disiplinine tabi olması da istenemez. Eyleme katılmış olduğuna göre, "eylemdebirlik" gerçekleşmiştir. Bu noktada ajitasyon ve propaganda yapmadaözgür olmasından daha doğal ne olabilir?Bu şekilde anlatmamızdan hareketle sorunu karikatürize ettiğimiz sanılabilir.Aslında karikatürize etmiyoruz ama oportünizmin mantığı karikatürlerekonu olabilecek kadar basit ve sığdır. "Ajitasyon ve propagandada serbestlik"adına öylesine tavırlar sergileniyor ki, şaşırmamak elde değil. Başkalarınınmitinglerir e korsan dalışlar yaparak bildiri dağıtmak, ortak eylemlerdebirlikte belirler en sloganlar dışında kendi sloganlarını atmak, eylem disiplininitanımamak vb. çok doğal görülebiliyor. Bu tutumun siyasi olgunluktanuzak, çocukça davranışlara kadar vardırılması, örneğin, ortak örgütlenen birkorsan gösteriye özel hazırlık yapılarak gelmeye ve "ajitasyon, propagandadaözgürlük" adına kendi bildirilerini, pullarını dağıtmaya, kendi pankartlarınıaçmaya vardırılması, sahip olunan kafa yapısının ne denli çarpık olduğunuortaya koyması bakımından çarpıcıdır.Şöyle bir düşünelim. Ortak bir korsan gösteri yapmaya karar veriliyor.Ortak pankartlar, sloganlar tespit ediliyor. Eylemde bu pankartlar açılacak,birlikte belirlenen ortak sloganlar atılacak. Ama eylem birliğine katılanlardanbiri kalkıyor, eylem içinde ikinci bir eylem örgütleme hazırlığına giriyor. Kendiözel pankartlarını, bildirilerini hazırlayıp geliyor. Ve eylemin başlama saatinde,bir anda kendi pankartlarını açıp öne geçiyor, bildiri dağıtmaya başlıyor.Evet, bunun mizah konusu olabilecek bir davranış biçimi olduğu birgerçek.39