1lyxiAyTX

e de, devrimcilere de çok şeyler kazandırıyor. Kitleselleşmenin adımları busüreçlerde hızlanıyor.Bu noktada en temel sorun, kitleleri tanımak, kitlelerin nabzını elde tutabilmekve onlara devrimci politikayı, yeni örgüt biçimlerini, mücadele hattınıkavratabilmektir. Şüphesiz sorun, sürece damgasını vuran çelişkilere hakimolmakla, devrimci politikayı ve iradeyi koymakla, çelişkilerin üzerine yürümeklede çözülmüyor. Bu noktada sübjektif durumun, devrimcilerin kitlelereyaklaşımının önemi büyüktür. Kitlelerle iç içe geçmeyen, onların duygu vedüşüncelerini algılayamayan, onların, havasını soluyamayanlar, ellerindedevrimci politika da olsa, bunu kitleleri harekete geçirebilecek güce dönüştüremiyorlar.Devrimciler politikaları ne kadar doğru olursa olsun, bunu kitleleregötüremedikleri zaman, kitle hareketleri yaratamıyorlar. İradi tavırları kitleleriniçine taşıyarak kitlelerle birlikte gerçekleştirmek, onların duygu ve düşünceleriylebirleştirmek kitleleri etkiliyor ve eğitiyor. Kitleleri mücadeleye kazanmakdevrimcilerin temel görevleri arasındadır.Bu noktada içinde bulunulan ana damgasını vuran sorunu saptamak veo andaki mücadeleyi bunun etrafında döndürmek gerekiyor. Örneğin emperyalistsavaş sürecinde toplumsal çelişkiler emperyalist savaşa karşı mücadelededüğümlendi. Devrimciler sürece bunu çözümleyerek müdahale ettiler.Devrimci politika kitlelerin emperyalist savaşa karşı tepkilerini sürecedenk düşen örgütlülüklerle, eylemlerle, yeni propaganda ve ajitasyon sloganlarıylaaçığa çıkartacak bir hat izledi. Emperyalist Savaşa Hayır Komiteleriyeni kitle örgütlenmelerini ifade ederken, mücadele de emperyalist hedeflereyöneldi. Sloganlar, propaganda ve ajitasyon buna göre biçimlendi.Bu tavır toplumun geniş kesimlerini etkilemekle birlikte, tepkileri açığa çıkartmadayeterli olmadı ve Emperyalist Savaşa Hayır Komiteleri tam anlamıylaişlerlik kazanamadı. Tabii bunun nesnel bir yanı olduğu da açıktır. On yılıbulan örgütsüzleştirme politikasının ardından, kitlelerin karşısına örgütlenmepolitikasıyla çıkmanın, ilk anda benimsenmede belli güçlükler ortaya çıkardığınıda kabul etmek gerekiyor. Yıllardan sonra kitlelerin demokratik bir yapılanmanın,söz ve karar sahibi olmanın sıkıntılarını taşıdığı tartışmasız birgerçektir. Devrimcilerin sloganlarının dalga dalga tüm toplumu sarması vekitleleri etkilemesi, örgütlenmelere yansıtılamadı. Burada kitlelerle ilişkilerindurumu kendisini açığa vuruyor. Kitlelerin tepkilerini açığa çıkartacak şekildekitlelerin derinliklerine inememenin ve bu çelişkiyi her alanın kendi özgüllüğüiçerisinde ifadelendirememenin sonuçları örgütlenmelerdeki eksikliklere yansıdı.Emperyalist savaşa karşı mücadele, bir kez daha devrimci politikaylayola koyulmanın ve kitleleri sarsmanın, örgütlenmeler yaratmanın yeterli olmadığınıgösterdi.Yine, işçi, memur mücadelesi giderek yayılıyor ve bir noktada çakışıyor.Sorun devrimciler açısından işçilerin ve memurların içinde bulunduğu durumunve onlara yansıyan toplumsal çelişkinin özgüllüğünü kavrayarak sürecemüdahale edebilmektir. Bugün memur eylemliliğini yaratmada toplumsal çelişkilerinözgün biçimlenişini bulmak ve devrimci politikayı ortaya koymak biryana, memurların içinde bulunduğu durum da kendi somutluğu içinde kav-167