1lyxiAyTX

sıkıştırmaya devam ediyor. Böyle bir toplumda özgür olmak, daha ötesi toplumun özgürlüğü için çalışmak doğal ki, işe sıkı sarılmakla, bu yönde bir disiplini içine sindirmekle eş anlama geliyor.Dolayısıyla disiplin sınıfsal bir nitelik gösteriyor ve iki farklı disiplin olarakkarşımıza çıkıyor. Biri sermayenin dikte ettirdiği toplumsal eşitsizliklere, adaletsizliklereboyun eğdiren, hatta ona bekçilik ettiren zoraki disiplin, diğeriemeğin, özgürlüğün insanlarının gönüllü disiplini. Bizim disiplinimiz gönüllülükesası taşıyor, gerçek özgürlüğü ifade ediyor. Bu haliyle böylesi bir gönüllü disiplinyüksek bir sorumluluk duygusunu da beraberinde getiriyor. Bir yanıylaiç tutarlılığın, özsaygının ifadesi olarak ortaya çıkan kişisel disiplin, diğer yanıylaaynı ortak moral değerlerin birbirine kaynaştırdğı kolektif bir disiplinle tamamlanıyor,anlam kazanıyor. Bizim disiplinimiz hem bir derviş disiplinininadanmışlığını, hem de askeri disiplinin katılığını içeriyor. Oysa ne ilahi ödüllerbekliyoruz, ne de ceza tehdidiyle korkutulmaya ihtiyacımız var. Ödül ve cezayadayanan binlerce yıllık köhnemiş disiplin, yeni insanda gönüllülük ve kolektifliktemelinde yüksek niteliklere ulaşıyor. Amaçlarında haklılığın bilincinevarmış, doğruluğun, adaletin terazisinde hiçbir sahteliğe yer tanımayan insanlariçin bunlardan başka "zorlayıcı" bir unsur gerekmiyor.Kimse kimsenin kolundan zorla tutmuyor. O halde bu bir gönüllülük işi olduğunagöre, aldığı görevden kaçmamak, işini savsaklamamak, görevini eniyi şekilde yerine getirmek, sorumluluğu içine sindirmenin, ilkeli çalışmadaalışkanlığın doğal niteliklerini oluşturuyor. Disiplini bu şekilde içine sindirememek,yeterince algılayamamak, pratikte pek çok hatayı da beraberinde getiriyor.Zamanında yapılamayan, hakkıyla yerine getirilemeyen her iş mücadeleninhızını kesmekle kalmıyor, gericiliğin barikatlarını örmesine, inisiyatifleriniartırmasına da yol açıyor. Hayat sonuçlar üzerinde ilerliyor. Disiplin olayınınönemi asıl bu noktada öne çıkıyor. Sarfedilen sözler, öne sürülen gerekçelerne olursa olsun, "sonuç alma" ilkesi mücadelenin her noktasına nüfuz etmedikçeyeterli sonuçlar da beklememek gerekiyor.Bilinçli insan iradesinin statükoları parçalamada, önüne koyduğu hedefleriele geçirmede inanılmaz sayılan, ama o ölçüde de gerçek bir devasa güç olduğubiliniyor. Cesaret ile alınan bir karar, programlanan bir iş onu adım adımhayata geçiren kararlı bir disiplinle izlendiği sürece, mücadele somut adımlarüzerinde yükseliyor. Yaşamı ne saniye saniye bölen, reçetelere göre uyarlanmışmekanik bir disiplin, ne de başına buyruk, neyi ne zaman ne kadaryaptığı belli olmayan programsız bir yaşam bizim disiplinimizle hiçbir benzerliktaşımıyor. Mücadelenin disiplini, onun hareketine, ihtiyaçlarına uygun birdinamizmi yakalama, görevlerini her koşulda en iyi şekilde yerine getirebilmeanlamına geliyor. Disipline en çok askerlikte ihtiyaç duyuluyorsa, bu her şeydenönce eğitici bir araç olmasından kaynaklanıyor. Ne var ki orada işler talimatnamelerve emirlerle yürüyor. Gönüllü bir çalışmada ise en iyi emir mücadeleninihtiyaçlarını, görevlerini içinde hissetmek, sorumluluk ve sonuca ulaşmakduyarlılığını her an kişiliğinde taşımak anlamına geliyor. Mücadeleningönüllü ve kolektif disiplini, özgürlük yolunda kitlelere umut aktaran pek çokyapının ve değerin adım adım örülmesinde, doğru politikaların cesaretle ha-178