TEMSİL - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

aşkasına temsil salâhiyeti vermesi halinde iki ihtimal düşünülebilir,
ya mümessil bir diğerine temsil salâhiyeti vermekle kendisine
bir mümessil tâyin eder. Bu takdirde mümessil tarafından temsil
olunan namına yapılmış bir muamele bahis mevzuu değildir (272);
Veya haiz olduğu ikame salâhiyetine istinaden diğer bir kimseye
temsil ettiği şahıs namına hareket edebilmesi için temsil salâhiyeti
vermektedir. Tereddüt halinde bu ikinci hali kabul etmek lâzımdır
(273). JÇaideten M 1, M 2 ye kendisinin haiz olduğu temsil salâhiyetinden
daha şümullü bir temsil salâhiyeti veremez. Başka bir
tâbirle, ikame bir haklan devri mahiyetini taşımadığına göre, bir
kimsenin haiz olduğu haktan fazlasını başkasına devretmesi mümkün
değildir (274).
Prensip itibariyle, ikame edilen M 2, mümessilin mümessili olmayrp
temsil olunanın doğrudan doğruya mümessili olur ve bu sıfatla
yaptığı muamelelerin hüküm ve netic^rj fr«îl ohmanın
şahsına terettüp eder (275). M 2 nin temsil salâhiyeti temsil olunanın
Ml'e verdiği ikame salâhiyetine binaen mümessil (Mİ) tarafından
kendisine vâki irade beyanına istinad eder (276). Temsil
salâhiyeti, bir akid zımnında verilmiş ise M 2 iki suretle hareket
edebilir: ya doğrudan doğruya temsil olunan namına hareket
eder, bu takdirde vecibe alâkası kendisi ile temsil olunan arasında
vücude gelir veya kendi namına hareket eder, bu takdirde
M 1 tarafından verilen talimata riayet etmek ve ona hesap vermek
mecburiyetindedir (277).
M 2 nin salâhiyetine tecavüz ederek yaptığı muameleye temsil
olunan kimse icazet verebileceği gibi M 1 de haiz olduğu tem-
(272) Hupka, s. 358
(273) Staudinger - Coingr, Mad. 167, No. 32
(274) Nemo plus juris in allium transfer re potest quam ipse babet,
Arsebük, s. 493 Not. 212
(275) Beynelmilel kanun projesinin 6. inci maddesinin sonuncu fıkrasına
göre de ikame'nin kabul edildiği hallerde ikame olunan
mümessil, temsil olunanın doğrudan doğruya mümessili olur
(276) Enneccerus - Nipperdey, (§. 185, II, s. 1139) buna «Ersatzbevollmâchtingung»
demektedir. Fulster (s. 9) ise «Privativer
substitution» tâbirini tercih etmektedir.
(277) Arsebük, s. 493
92