TEMSİL - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

göre seîbstkontrahieren bİT kişinin iradesi neticesi meydana geldiğinden
bunu bir mukavele mahiyetinde telâkki etmeye imkân yoktur.
Bu görüş tarzı akit nazariyesi taraftarlarınca tenkit edilmektedir.
Zira tek taraflı bir hukukî muamele sadece bir kişinin iradesini
beyan etmesi neticesi meydana geldiği halde seîbstkontrahieren
de mümessil bir defa temsil ettiği kimse namına ve bir defa da
kendi namına olmak üzere iki ayrı irade beyanında bulunmaktadır.
Keicher (84) bu tenkidi nazarı itibara alarak icap nazariyesini
(Offertentheorie) ileri sürmüştür. Müvekkil A, mümessilini eşyalarım
belirli şartlar altında muayyen bir fiyata satmak hususunda
salahiyetli kılmaktadır. Böyle bir halde, temsil olunan A, mümessile
bu eşyayı kendisi için alabilmek salâhiyetini de bahşetmiş olmaktadır
ki bu A nın mümessile yaptığı icaptan başka bir şey değildir.
Filhakika, satmak hususunda müsaade ile icap arasında maddi
bakımdan hiç bir fark yoktur. Zira, müvekkilde bir satış iradesi
mevcuttur ve mukavelenin esaslı noktalan tesbit edilmiştir. Bir mukavele
ise icabın uygun olarak yapılan kabulü neticesinde meyda-
.na gelmektedir; Alelade bir mukavelenin in'ikadı ile seîbstkontrahieren
arasındaki fark ise mukavelenin artık müvekkil tarafından
değil, fakat mümessilin kendi kendisiyle mukavele yapmasmda tezahür
eder. Böylece, vekâletname mümessile kendi kendisiyle mukavele
yapması hususunda sarahaten müsaade . veriyorsa hiçbir
müşkülât yoktur. Fakat, mümessile kendi kendisiyle mukavele yapması
hususunda zımni bir müsaade verilmiş ise vaziyet farklıdır.
Keicher bu takdirde Offertentheorie'nm ancak bir fiksiyon ile izah
edilebileceğini kabul etmektedir: icap nazariyesi böyle bir halde
temsil olunanın rızasını müsaade (Gestartung) şeklinde değil belki
tasvip (Genehmigung) şeklinde verdiğini farzeder. Şu hale göre,
mümessil müvekkil namına bir icapta bulunmakta ve bu icap, evvelden,
müvekkil tarafından tasvip edilmektedir. Böylece müvekkilin
tasvip şeklindeki beyanı, ister zımnen verilmiş olsun isterse
verilmiş farzolunsun, bir kabul olarak telâkki edilebilir, işte mukavele
mümessilin icabı veya kabulü ile tekemmül eder.
(84) Keicher,, s. 86 - 97
157