Deindustrijalizacija i radnički otpor - Pokret za slobodu

azvoju, i da želi da se ova kompanija vrati u naš grad, bilo kao partner,ili kao vlasnik Zastave elektro".Naporedo, Štrajkački odbor je pozvao bivše mlade radnike, njihpreko 500 koji su u vreme saradnje sa Delphijem bili angažovani pougovoru o delu, da se uključe u protest i bore za svoju budućnost. Radniciu saopštenjima navode da bi zatvaranje fabrike značilo kraj Račekao naseljenog mesta. Uspeli su, dakle, ono što profesionalnim političarimau Srbiji (stranačkim, NVO, „nezavisnim analitičarima"...), većgodinama ne polazi za rukom - da artikulišu inicijativu koja je politička,ali bez trunke ideološkog zamlaćivanja.Za sve samozvane srpske levičare, od Slavičinog SPS do anti-Bajdenovihanarhosindikalista, Zastava elektro je samo jedan od ispita nakojima su pali (pritom bi anarhisti trebalo da su posebno ganuti veromračanskih radnika u instituciju lokalne samouprave, ali izgleda da suprezauzeti sa „misliti globalno"). To je, naravno, neuporedivo manjiproblem od nestanka poslednje fabrike u Rači. A i to je mnogo manjiproblem od Srbije u kojoj možete biti ili gubitnik tranzicije, ili muž SalviceĐukić-Dejanović.Lekcija iz Zastave elektro, naime, nije ni upućena Vulinu, negonama gubitnicima.Ivan Zlatić[objavljeno na sajtu Pokreta za slobodu - www.pokret.net,3. juna 2009]285