DAS GESCHLECHTLEBEN

herausstellen, nnd es war jedenfalls besser dies selber za enthüllen. Er küßtedie junge Fraa ard sagte schüchtern: „Entschuldige, Anita, daß ich’s dirfrüher nicht gesagt, — daß ich nur ein Bein habe; das andere wnrde mir'abgenommen, — als mich der Feind verwundete.“ — „Das macht nichtsLiebster.“ So stieg nun der Gatte auf die junge Frau, nnd machte Anstaltendas Hymen zu durchbohren. Wie er mit dem Zumpt aber hineinfuhr, dranger ohne alle Hindernisse durch. Da sagte der Offizier: „Was soll dasheißen, . . . “ - „Entschuldige, Liebster, auch du . . . mir h a t ----------derFreund das Häutchen durchbohrt.“ So stellte es sich heraus, daß beide Krüppelwaren, — und es hatte das eine dem ändern nichts vorzuwerfen.120. P ry branći.U oseny na pryjomći rekrutiw odyn paryó pidszutyw nad naczalnykamy.Posta wyły joho w stanok, zmirjały rost i hrudy; w hrudiach protiw rostuwyjszow ńiczoho sybi. Potim dochtiar staw prysłuchaćcia, jak serce bjećciai wsiąku wsiaczynu, a dali pyta: A szo w tebe ńiczoho ny bołyf kromę narużnoho?— Ta w mene, pryznaćcia, w sraói jakyjś naryw tak, szo ja kołychożu na dwir, tak straszno bołyf; inody prychodyćcia aż kryczat. Bojuś, czynyma, buwa, tam rany. — Dochtiar zastawyw joho pohnućcia. Nowobranyćodtoburczyw sraku i stojif. Dochtiar podywywś, podywywś jomu w sraku imezon o ny rozobraw. — Pidijszow druhyj dochtar wojennyj, podywywś i toj,też ńiczoho ny pojniaw. Polubopytstwuwaw i woinśkyj naczalnyk, nahnuwśi dywyf sia w sraku. Oto wony niuchały, niuchały i ńiczoho ny dobyłyś.Prydwodytel baczę, szo wony sujitiaćcia koło sraky i sybi wyskoczyw iz zastoła i tudy: Nu szoż, hospoda, szo wy tut najszły? — Ta szoś somńitylne;ńijak ny rozbyresz. — Nu szoż wy, hospoda, wremnia tratyte? Tak u nasńiczoho ny wyjdę; budym wozyćcia i ńiczoho ny wznajim. Nnżno wziaf pidzornutrnbu ta połuczcze rozdywyćcia, bo trebaż dobyćcia, szo za boliśń! —Prokazawszy ći słowa prydwodytel i sybi nahnuwś i czuf nosom ny tknuw nsraku mbłomu, wse prydywlaw sia. Oto wony wśi po odynoczky pryłożyłyśdo małoho i odstupyły. A rekrut, jak zasmijećcia i każe: D’iło, ny