DAS GESCHLECHTLEBEN

do kolin. Zaęhodyiyi etąrosty koło bafka mołodoji jak soroky, toj sybi, a tojsybi szczebecze. Baczę bidnyf cHopeć, szo jomu ny dowedef sia za bahaczamyzaswataf sia, ta wziaw swoho człena, wyjniaw iz sztaniw i prykryw johopołoju czynarky. Sydyt sobi, pryharjunyw sia bila samoho poroha. Starostyzabyły baky bafkowi mołodoji. ~ Win uźre ny znaw, szo jim kazaf. A dalitrochy opomnyw sia i każe: Ot szo, hospoda, szob darma ny hałd’if, łuczczemy spytajim mołodoji, za koho wona sohłasyf sia, za toho ja i oddam; nywołyf[ja jiji ny budu; to jiji dobra wola; chto jiji ponarawyf sia, toj nychaj budeIjiji żynychom. Chocz i pohano bude żyf, to wże nychaj sama na sebe pvnia.ja szob na mene ny płakałaś. Dla mene wy wśi lude harni, fiko myói z wamyтіу żyf, a jiji pryjdef sia ćiłyj wik karatat w nywoli . . . Bohaczi tak i dumały,szo wona za koho nybud’ zTiych sohłasyf sia wyjty. Pozwały mołoduw chatu. Bafko j każe: Nu, doczko, wybyraj sybi żynycha; wśi try swataj uf,jakyj tybi ponrawyf sia, za toho i wychod’. Polubujś na jich, tod’i nam skażysz.— Wona projszła mymo jich i skosa podywyłaś kożnomu na sztany. Abidnyj parubok, koły wona prochodyła mymo joho, to wziaw odnu połu czynarky,nyzamitno odwyrnuw i skorisz upjet zakryw tak, szo ńichto ny zamitywu joho człena odkrytym, odna fiko mołoda pobaczyła. Koły wona dojszłado dwerej, to bafko jiji pyta: Nu, doczko, chto tybi bilsze narawyt sia? —Wona ukazała na krajnioho i wyjszła z chaty. Bahaczam ce ny ponarawyłoś,nakynułyś na bafka: Szo ty, swat, dywysz sia jiji w zuby, mało czoho wona.szo zachocze, tak na neji i poturat? Wona szcze mołoda, durna^jÜGgeko nypońimaT posli wona sama a-oskajićcia. te ЬпНр pjzno, Tod’i bude tebełajaf, szo ty jiji na urn ny nastawyw, ta ^daw potaczku jiji hłuposty. Tyharneóko jiji wtołkuj, rozkaży wse, jak sliduje, może wona schamenet siai rozduma, sohłasyf sia wyjty za toho, za koho bażaiuf rodvteli. — Bafkonrifrazawś -sowitaf, a poruczyv/ materi afeoworyf jiji. Maty wyjszła do doczkyw śiny i dawaj jiji nataciiu da wat: Szo ty, bisowa doczka. zdjuriła, .gzy szo?Win że hołyj, jak bubyn, u joho odna chatyna i ta na bik stojit, a ty choczyszza joho wychodyf. Chiba tybi duri ny choczet sia but bahaczkoju, achoczysz but wjcznoju batraczkoju? Po twojemu z rodu ny budę, wychod zabahatoho. On z tych dwóch wybyraj. On u toho, szo sydyt krajnyj od pokufi,bahato hroszyj, ty budysz za nym żyf, jak barynia. Ta chocz i toj, szopo seredyńi sydyf, u joho chliba wydymo ny wydymo, bahatsze od joho tutpo wśi okruźi nyma, za nym ty hołodna ny budysz. A szo ty wybadajisz,szo pidysz za bidnoho, szo w joho je? Jak każuf: Dusza, ta hriszne fiło. —Tak szoż, czyrez te ja idu za joho, szo w joho hriszne,liło~nadeżne. — Tiu,dura, czypuchu taku horodysz. Ta .sztuka w kożnoho je, a chlib i hroszi nywsiakyj maje. — Ńi, mamo, wy mińi chocz ny tołkujte, a ja pidu za bidnoho,chocz deń ta mij. Hroszi my prowydymo, hroszi skoro możno propustyf, chlibprojimo i myszi możuf uweś potoczyf, a wyłykyj chuj po krańi miri wikowszczyna!I tak wona wyjszła za bidnoho. ~Das hoffnungvolle, sündige Fleisch.Ein hübsches Mädchen nahm sich vor denjenigen Burschen zu heiraten,der ihr ganz gefiele; er müßte schön sein, stattlich, und sein Gemacht solleauch ansehnlich sein. Viele Freier bestürmten sie, und alle waren reich, siemochte aber keinen, schlug jeden aus. Einmal kamen nun drei Freier zusammen.Ein Pferdehändler, und der war reich, schwer reich. Er hatte eineUjimenge Geldes. Der zweite war еід Ackerbauer, ebenfalls sehr reich; ęr