13.07.2015 Aufrufe

DAS GESCHLECHTLEBEN

DAS GESCHLECHTLEBEN

DAS GESCHLECHTLEBEN

MEHR ANZEIGEN
WENIGER ANZEIGEN

Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.

YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.

Deckel zugedeckt.“ — „I — і - і, — so — oo, — ist das etwa Sterz gewesen?Das war eine Geschwürkruste. Voriges Jahr hat mein Enkel Skrofeln gehabt,da hatte er ein Geschwür über den ganzen Kopf und als es ausheilte, da begannendie Härchen zu wachsen und diese Härchen hoben das trockene Geschwürab, wir schnitten sie ab und nahmen es herunter; da hab’ ich dieseGeschwürkruste in den Ofenwinkel geworfen.“ — „Sie lügt“, dachten dieJäger, dann fragten sie wieder: „Und was war im Töpfchen? War’s Schmalzoder was sonst?“ — „Was für ein Schmalz, hab’ nichts drin gehabt.“ —„Wieso nichts! Wir haben es doch gegessen; weshalb leugnest du?“ — „Wasfällt euch ein, Gott sei mit euch, wo habt ihr’s denn gefunden?“ — „N ud,wo denn anders, links im Ofenwinkel.“ — „Was ihr nicht erfindet! War dasetwa Schmalz? Dort hab’ ich kein Schmalz gehabt, — dort war ein Töpfchen,ja, aber nicht mit Schmalz.“ — „Was war’s denn eigentlich?“ — „Nun, meineSchwiegertochter krankte an der Schwindsucht und spuckte in jenes Töpfchenaus.“ — Die Magen drehten sich den Jägern um, sie hielten aber doch ansich, erbrachen nicht . . . Sie beruhigten und beschwichtigten sich damit,daß die Alte gelogen. Als sie nach Hause kamen und sich erinnerten, wassie gegessen, da kotzten sie den ganzen Tag. Blieben aber doch am Leben,keine Krankheit suchte sie heim. Es heißt ganz richtig, daß der Hungerkeine Tante ist oder — friß auch Hundedreck — die Augen sollend nurnicht sehen. —231. Sykuny.Żyw sybi d’id ta baba, d’itej u jich ny bahato buło. Wony oboje posztydo samoji starosty noczczu na posteli uscykałyś. Uże wony i liczyłyś czymny czym i wse ny pomohałoś. Potim wony prydumały taku sztuku, szob nyobidno tomu j druhomu, wony pooczyredno naczały byryhty sebe, ny dawatodno druhomu sciat na posteli. Wony dohoworyłyś tak: Ty, starucha, z weczyrado piwnoczi ny spy, byryży, szob ja ny wsciaw sia, a ja tebe z piwpoczi doświta budu byryhty. Tak i tak, starucha sohłasyłaś. Ot nastaw weczyr; użedobre smerkło, d’id в baboju poweczęrjały. D’id lih spaty, a baba śiła bilajoho z weretenom wownu prjasty. Staryk trochy zhodom uże zachrip. Astarucha prjade i podywlajićciaCzyrez czas czy j menszed’id jak puste duhoju, a baba joho cop za hołowku i derże, ta zdawyła tuho,tuho, aż chuj posyóiw, a sama j kryczyt cTidowi: Staryj, staryj, ustawaj, tyściat choczyszl — D’id pidchwatyw sia i pobih na dwir. Wyściaw sia i lihiszczę dospat swoji czasy. A wże koły narwi piwni^pgokrypgały. babusiazbudyła staryka, a sama lahła spat D’id śiw koło neji i sydyt, pohlada nabab£nu_wfi£QjdnL Posyd’iw win czas czy dwa, uże stało jomu upjef drimaćcia,darma, szo spaw. Koły dywyćcia, baba powymułaś na druhyj bik, a potimlahła puzom u werch i zrazu jak &aćwirinczyt w rozdrib! D’id skorisze kynuwsia zatulat pyzdu rukoju, a wono stało łyf u storony; oclńoju rukoju ny zakrywwsiu, win tod’i dawaj dyrżaf oboma rukamy, a wono wse taky probywa promiżpalćiw, kruhom proćiżuje. Win ozyrawś, ozyrawś kruhom, bilsze niczymzatykat, win todi skorij w pyzdu hołowoju i w okurat pryjszła sia. Zatuływpłotno tak, szo sciaky bilsze ny potykły. D’id babu rozbudyw, wona pidchwatyłaśi wybihła na dwir. A u d’ida od cioho oblizła hołowa i z tych pirna świfi stały wodyćcia łysi ludy.

Hurra! Ihre Datei wurde hochgeladen und ist bereit für die Veröffentlichung.

Erfolgreich gespeichert!

Leider ist etwas schief gelaufen!