DAS GESCHLECHTLEBEN

79. Czomn żenszczyna ne ch o tiłab buty zw iry n o ju ?Odyn żynych pisla swalby pojichaw z nywistoju po polu kataćcia. Ced’iło buło pisla krasnoji horky pyryd trojcyju, koły wse zyłyńije. Jidut wonymymo otary oweć. Żynych i pyta: A szob ty bażała but oweczkoju, dywyśjaki wony harńi, krasywi! — Ni, ny choczu. - Projizdżujut mymo czyrydykorow. Mołodyj upjef pyta: A korowkoju ty b chotiła buf?— Wyduma, chtoi zna, szo k czomu ce ty pytajisz. Ny choczu ja but koro woju, łuczcze ja bududamoju. — Pojichały wojiy dalszi. Projizdżajut wony mymo tabuna konyj,win i pyta: A kobyłkoju ty chotiłab buf? — Ta szo ty do mene prystaw, ato ja budu serdyćcia. K czomu wyduma, czy ny choczysz buf tym, druhymtretym, na szo mini wse ce? Czołowikowi łuczcze żyt! Zywotyńi raz u hod,|a ja z toboju szczo dnia możu jibtyś!Warum das Frauenzim m er k ein T ier sein möchte.Ein Bräutigam fuhr mit der Braut nach der Hochzeit in’s Feld hinausspazieren. Es war um die Zeit vor der hl. Dreifaltigkeit, da grünt es bereitsdraußen. Sie fuhren an einer Herde von Schafen vorbei. Da fragte derBräutigam: „Würdest du dir nicht wünschen ein Schäflein zu sein, — schaunur, wie reizend, lieblich sie sind!“ --- „Nein, ich mag nicht“ Sie kamenan einer Schar Kühe vorbei. Da fragte der Bräutigam wieder: „Und möchtestdu ein Kühlein sein?“ — „Was dir nicht einfällt, weiß Gott, wozu du so wasfragst! Ich mag keine Kuh sein, mir ist es lieber, daß ich eine Dame bin.“Sie fuhren weiter; sie kamen an ein Koppel Pferde und er fragte: „Und einStütlein möchtest wohl sein?" — „Aber laß mich in Ruh, sonst werd’ ichböse. Was ihm nicht alles in den Sinn kommt! Möchtest nicht das, jenessein, ein drittes, — wozu brauch’ ich das alles? Einem Menschen ist’s angenehmerauf der Welt! Das Tier darf nur einmal im Jahre, ich aber kannmit dir jeden Tag vögeln!“Parallele: Anthropophyteia V, S. 113, Nr. 10 (aus Westfalen).80. Kowbasa w sztanach.Odna barynia uże ny mołodych hodiw, buła jak kolino łysa. Hołowa bułahołomoza, wse wołosia powykruczuwała~szczypciamy, wse kuczyri sybi zakruczuwała.Wona duże^pyrybyrała żynychamy i czy ryz te dowho ny wychodyłazamiż. Jij chofiłoś wyj ty zamiż za takoho, u koho wyłykyj człen. Kołychto prychodyw swataf sia, tak wona bilsze wsioho zwyrtała uwahu na brjuky,czy zdorowo u joho odtoburczyw sia, czy ńi. Wona na łyce buła ny pahana ihroszyj buło bahato tak, szo żynychy do neji czasto prybywałyś, ta wse wychodyły_zJaszczamy.U neji chocz swoho wołosia ny buło, tak za te nosyłakrasy wyj paryk i czyryz joho sama kazałaś krasywoju. Odyn żynych dohadawsia, w czim d’iło i prydumaw, jak jiji naduf. Win proczuw czyryz pryl^łuhu,szo wona wybyra sybi żynycha z wyłykym człenom. Piszów u ławku,kupyw chunt kowbasy, pryczypyw jiji za wirjowoczku do pojasa, upchnuwjiji w matniu tak, szo kineć kowbasy wyśiw aż u chołoszu, czut тіу do kolina.Brjuky na cej złuczaj win nacTiw pomniakszi, trykowi, szob wydńisz buło,szo w joho wyłykyj. A w joho buw nywyłyczkyj, tak sybi srestwynyj. Pryjszowwin swataf sia u fraći, szob wydńisz buło brjuky. Wona raz, druhyjprydywyłaś na brjuky i ny dowho dumawszy, dała sohłasije wyj ty za johozamiż. Powinczałyś wony, odhulały swalbu. Pisla hulania, pisla tanćia, użepyryd świtom, piszły spaf. Poczały wony rozdiahaćcia. I tut uże wołyju-