Bekijk het PDF bestand.

76 Jeremia 26 : 10. UITLEG.
10 Door het rumoer opmerkzaam geworden, komen de vorsten, de hooge
ambtenaren des konings, uit het paleis naar den tempel. Zoo wordt het
gevaar van gelyncht te worden van den bedreigden profeet afgewend;
want deze vorsten zorgen, dat Jeremia gelegenheid krijgt, zich te verdedigen.
Wij mogen in den geest, die in dezen kring heerscht, zeker nog
wel eene vrucht zien van het voorbeeld en het optreden van den vromen
Josia. In later dagen, onder Zedekia, zijn het juist de vorsten, die Jeremia
gevangen zetten (37 : 15). Om de zaak te onderzoeken, zetten de vorsten
zich aan den ingang van de nieuwe poort van den tempel. Misschien
is deze te identificeeren met de door Jotham gebouwde, 2 Kon. 15 : 35
„de hooge poort" genoemd. De priesters en profeten, die zeker ook
het eerst aan Jeremia de hand hadden geslagen, treden nu als zijne
aanklagers op. Volgens hen is de zaak uitgemaakt, men heeft het immers
zelf gehoord: Jeremia heeft tegen de heilige stad gesproken, dat is godslastering
(Lev. 24 : 16; vgl. Lev. 7 : 20, 21; Num. 3 : 10), waarop de
doodstraf staat. Wij denken hierbij aan Christus vóór den Hoogen Raad
(Matth. 26 : 63-66) en aan Stefanus (Hand. 7 : 51-60).
12 jeremia's zelfverdediging, vs. 12-15. — Jeremia krijgt nu gelegenheid,
zich te verdedigen. En hij doet dit op heel eenige wijze. Zijn antwoord
is alleen, dat hij gesproken heeft het woord van zijn God over Tempel
en Stad. Hij wijst daarmee op den HEER als zijn verdediger. De aanklacht
tegen den profeet is eene aanklacht tegen God! En daarom gaat hij
13 van de verdediging nu tot den aanval over. Ook de vorsten zullen nu
hooren waarom het gaat, opdat zij van hun hooge positie gebruik zullen
maken tot najagen van dat doel, dat Israëls God Zich met zijn volk
gesteld heeft. Luistert men nu in gehoorzaamheid naar de goddelijke
stem, die door hem, den Godsgezant, spreekt, dan zal de HEER zijne
bedreigingen niet uitvoeren. Jeremia laat dus tevens met klaarheid,
maar ook met fijne soberheid uitkomen, dat niet de schreeuwers, die
hem grepen, het heil van het volk zoeken, maar hij, die zijn God dient en
daardoor ook zijn volk in waarheid dienen kan.
14 En van zichzelven spreekt de bedreigde eerst in de laatste plaats.
Hij smeekt niet om zijn leven. Zij, die daar zitten om recht te spreken,
moeten maar met hem doen, wat zij goed en rechtvaardig achten. Nu
hij hun de zaak heeft uiteengezet, moet hun eigen geweten het uit-
15 maken. Maar dit ééne moeten zij daarbij wèl in aanmerking nemen:
als zij hèm ter dood brengen, maken zij zich schuldig aan den dood
van den onschuldigen profeet, die niets dan Gods woord hun gebracht
heeft, en zal die dood aan henzelven, aan Jeruzalem en de burgerij
door dien God gewroken worden.
16 Jeremia vrijgesproken, vs. 16-19. — De vorsten zijn door deze woorden
overtuigd: Jeremia is onschuldig, want hij heeft op gezag van Hem,
dien zij als God erkennen, zijne woorden gesproken. Het antwoord van